Hırçın dalgalarını vurdun sahillerime,
Aşka dair ne varsa sundun ellerime.
Gözlerine alıştım bakışına doyamam,
Hayalimi süslersin bende sensiz olamam.
Gül dudaklar güllenmiş, olmuşlar birer gonca,
Bukle bukle saçların oynaşır kıpır kıpır.
Bahar bile kıskanır ruhundaki şenliği,
Ellerin bahar dalı, gözlerin gün ışığı.
Unutma, böyle geçmez bu bildiğin zamanlar,
O solgun bakışlarla sanki matem gibisin,
Aynalarda yüzünü asla görmek istemem.
Bana benden uzaksın, bana bensin diyemem,
Yıllar neler götürmüş, sana tarif edemem.
Boş gözlerle bakarsın, donuklaşmış bakışlar,
Yine yeniden gün doğacak
Hergün olduğu gibi.
Gün ışırken, o minik serçelerin ötüşüyle uyanacağım.
Çıplak ayakla çimlere düşmüş çiyleri çiğneyeceğim,
Ama yanımda sen olmayacaksın
Yanımda sen yoksun, neye yarar ki?
Yönelttim yüzümü o büyük ilaha,
Açtım avuçlarımı seni istedim.
Gözyaşlarım sel gibi akıp da gitti
Yakardım Tanrı’ma sevsen istedim.
Uykularım bomboştu olmadığında,
Gönlümde esince sevda yelleri
Baktım da şu halime, saat kaç olmuş,
Dinlerken dertli öten o bülbülleri,
Uçup gitmiş de zaman, hayli geç olmuş,
Sevgi bitmiş tükenmiş, eser yok sende,
Ne zaman bir gül fidesinde
Tomurcuk bir gül görsem
Önceden yaptığım gibi
Sana getirmek isterim
Bırakmak isterim gizlice
Posta kutuna.
SAHTE
Bakarım kimine sen misin diye,
Lens takmış gözlerine ne mavi ne gri
Bakışları sahte, gülüşleri sahte.
Efkarım sarmış yakar içimi
Herhangi bir gün
Kaçıp da gidersen uzaklara
Bil ki aklım hep sende kalacak.
Sen olacaksın düşlerimde
Sen süsleyeceksin anılarımı
Ve sen ilmek ilmek
Seni sevmek suçsa eğer
Yargıçlar bana
Üst üste dört defa
İdam cezası vermeliler.
İzzet Selçuk Cumaoğlu 1953 Kayseri doğumludur. İlk, orta ve liseyi Kırşehir'de okumuştur. Gazi Üniversitesi Elektrik Fakültesini 1978'de bitirmiş, Türk Telekom'da Grup Baş Mühendisi olarak çalışmıştır. Yakalandığı kanser illetine yenik düşerek hayatını kaybetmiştir.