İzzet Selçuk Cumaoğlu Şiirleri - Şair İz ...

Bu kaçıncı bahar sensiz geçiyor,
Ellerim ellerine hasret,
Kulaklarım sesine,
Kan tükürüyor dudaklarım.
Yağmur bulutları kümelenmiş kirpiklerime,
Kirpiklerim körkütük sarhoş,

Bu akşam tek seni yazdım bu şiire
Yok olmak pahasına da olsa
Hep seni sayıkladım bu gece
GÜLNİSA... GÜLNİSA.

Sen beni tanımıyorsun hâlâ

DUYGULARIM

Çektim bir kalem üstüne sevdalarımın,
Ulaştığım düşler yorgun kaldı geride.
Vurdum tüm pra ngaları yalnızlığıma,
Gömdüm sensizliği can duvarlarıma,

DOSTUN YERİ

Gönüller boşalmış gibi görünür bana
Ben aramazsam sesini duymam imkansız.
Yaban gülleri sarınır dört bir yanıma,
Dostun yerine başka dost koymam imkansız.

Benimle yaşanmışı bir gün anarsan,
Silme göz yaşlarını, bırak aksınlar,
Bir daha gelir sanma o hatıralar,
Eski evde bıraktın geçmişimizi.

Gün batımı aklımdan hep sen geçersin,

Tahammülün yoksa
Sabır gösteremiyorsan eğer,
Yüreğin yoksa,
Ağır geliyorsa, taşıyamıyorsan,
Zaman zaman uykuların
Kaçıp gitmiyorsa göz kapaklarından,

BELA

Senden daha büyük var mı ki bela
Başıma bin bela diliyorsun
Ben çekerken acını geçip karşıma
Kahkahalar atarak

Tablolar senin için, yüzümüzde dediler,
Çiçeklerde aradım, özümüzde dediler,
Melekler dile gelip, gözümüzde dediler,
Yaradan’ım çok sevmiş, yanına aldı seni.

Bilirim ki huyunu meleklerden almışsın,

Gözlerime bakışında içim ısınır
Aklıma, başını göğsüme koyuşun gelir,
Hasretle sarılırım güzel boynuna,
Seni içime koyasım gelir.
Doya doya öperken seni derinden,
Aklıma bir kadeh şarabı döküşüm gelir.

Kaldır başını da seyret alemi
Dünya malı bil ki hepsi senindir
İçeçeğin bir kaşık çorba değil mi
Giden ne götürmüş bilen var mı ki?

Seyrederken ben seni güler geçerim