İzzet Kocadağ Şiirleri - Şair İzzet Kocadağ

İzzet Kocadağ

Ürkek bir ceylan gibi, seni gördüğüm anda,
Vuruldum yüreğimden, her yanım kızıl kanda.
Yarama sen ilaçsın, gelip derman olmazsan,
Mahşer günü bilesin, iki elim yakanda!

6 Mayıs 1986 - Salı / Ankara

Devamını Oku
İzzet Kocadağ

Bir yanda kara sevdan, bir yanda kara ölüm,
Öylesine zordayım, bir anlasan be gülüm.
Ne senden geçebildim, ne cana kıyabildim...
Böyle kaç mevsim daha, geçecek kara gözlüm?

23 Mayıs 1990 - Konya

Devamını Oku
İzzet Kocadağ

Ben acemi aşığım, bilmem ağdalı sözler,
Bir tek sana yanmışım, sönmez içimde közler.
Başka nasıl söylenir, ben sana sevdalıyım!
Anlayıver halimden, neden ağlar bu gözler?

5 Temmuz 1986 / Cumartesi / Ödemiş

Devamını Oku
İzzet Kocadağ

Neylersin gönül işte, dinlemiyor nasihat,
Sevme desem de sevdi, bende midir kabahat.
Bir dinleseydi beni, ilk ateş düştüğünde,
Belki söndürebilir, yanmazdık böyle heyhat!

3 Kasım 1987-Salı/Ankara

Devamını Oku
İzzet Kocadağ

İlk göz ağrımsın benim, vazgeçemem billahi,
Gitsen yarın el olup, beni unutsan dahi.
Aşkı seninle tattım, dilim sende çözüldü,
Şairliğim ondandır, sebep sensin vallahi.

6 Mayıs 1988-Cuma/ Ankara

Devamını Oku
İzzet Kocadağ

İlk önce seni sevdim, sonra bir daha seni,
Velhasıl her görüşte, aşka düşürdün beni.
Erim erim eridim, göz göze her gelişte,
Kirpiğin cana batıp, yaralar açtı yeni...

4 Eylül 1988 – Pazar / Ödemiş

Devamını Oku
İzzet Kocadağ

Küsmüşsün haberim yok, suçum yoktur bunu bil!
İstediğin makine, billahi benim değil.
Mala, mülke değişmem, dostumu hiç bir zaman,
O bana bir emanet, anlayıver İsmail!

Haziran 1993 - Konya

Devamını Oku
İzzet Kocadağ

Yolumu yokuşa sürdün,
Bağrıma hançeri vurdun,
Kan ağlasa da yüreğim,
Vazgeçmedi senden gördün.

22 Haziran 1989 – Perşembe / Ödemiş

Devamını Oku
İzzet Kocadağ

Gurbet ömrümü yedi, hasret kanımı içti,
Evim barkım kalmadı, hepsi başıma göçtü.
İstasyon banklarında yatıp kalkıp beklerim,
Bugün yine gelmedin, en son tiren de geçti.

8 Ağustos 1988 - Pazartesi / Ödemiş

Devamını Oku
İzzet Kocadağ

Kaç kere kapımızdan selamsız gelip geçtin,
Göz göze her gelişte, bir yara daha açtın.
Dermanı tek sendeydi, müzmin gönül yaramın,
Bulaşır korkusuyla yıllar yılı hep kaçtın.

4 Aralık 1989 – Pazartesi / Ödemiş

Devamını Oku