İzzet Kocadağ Şiirleri - Şair İzzet Kocadağ

İzzet Kocadağ

Gün geçer üzerinden, sararır hatıralar,
Sızısı dinmese de, kabuk bağlar yaralar.
Duyulmaz kuş sesleri, buğulanır çiçekler;
Perde düşer gözlere, değişir manzaralar.

Temmuz 2000 / Ödemiş

Devamını Oku
İzzet Kocadağ

Mademki gidiyorsun, dönüşün yok geriye,
Saçından bir tel bırak, bari hatıran olsun.
Dert etme bakıp bakıp, yanar ağlarım diye,
Son bir tatlı söz söyle, isterse yalan olsun.

Toz duman arasında yıkılırken son ümit,

Devamını Oku
İzzet Kocadağ

Belki bir kaçı kalır, şurda burda yarına,
Solgun hatıra olup, bir gün çıkar karşına,
Yaz bakalım Kocadağ, gizli saklı durmadan,
Gah kalem kutusuna, gah bir defter kabına,

Şubat 1984 – Ödemiş Lisesi

Devamını Oku
İzzet Kocadağ

Hatırlar mısın bilmem, aşkına kulken hani?
Tanrı’ya yalvararak, isterdim her gün seni.
Cennet aklımda yoktu, ellerim semadayken,
Yalnız sendin dileğim, evvel ezelden yani...

30 Temmuz 1989 – Pazar / Ödemiş

Devamını Oku
İzzet Kocadağ

Oysa ben senin için ne dilekler tutmuştum,
Çıkan fallara kanıp, gönlümü avutmuştum.
Gece gündüz her daim, seni hayal etmekten,
Hatırlar mısın bilmem; kendimi unutmuştum.

27 Ocak 1991-Pazar / Bilecik

Devamını Oku
İzzet Kocadağ

Ne zaman bir tenhada, kalsam yalnız başıma;
Usulca dört yanımı, sarıyor gelip hüzün.
Daldıkça hatıralar, karışıp gözyaşıma,
Akıyor damla damla; karşımda solgun yüzün.

Öylece bakıyorsun, yüzüme hayal meyal;

Devamını Oku
İzzet Kocadağ

Bir başka âlemdeyim, bilmem hangi gezegen?
Bu koskoca kürede, bir sen varsın, bir de ben!
Gözüm bir şey görmüyor, senden başka vefasız!
Her nesnede hayalin, ne haldeyim bir bilsen?

11 Kasım 1986 - Salı / Ankara

Devamını Oku
İzzet Kocadağ

Hayat bir roman olsa, okusak yeni baştan,
Sayfa sayfa çevirip, gün seçsek her bir yaştan.
Üç beş ayıraç koysak, mutlu geçmiş günlere,
Açıp tekrar yaşasak, usul usul yavaştan.

28 Eylül 1998 – Pazartesi / İzmir

Devamını Oku
İzzet Kocadağ

Seversin sevilmezsin, hayat böyledir ahbap,
Kurulmuş kader ile döner kendince dolap.
Aşk dediğin kimine sanki haram kılınmış,
Kimine de saadet, peşin yazılmış sevap.

7 Aralık 1984-Cuma / Ankara

Devamını Oku
İzzet Kocadağ

Bu sevdanın sonu yok, er geç hicran olacak,
Beni böyle bırakıp gideceksin bir gün sen!
Değil mi ki şu gönlüm, bir gün sensiz kalacak,
Çekil bir rüzgâr kalsın, başımda çılgın esen.

Bir daha sever miyim, böylesine kim bilir?

Devamını Oku