İzzet Kocadağ Şiirleri - Şair İzzet Kocadağ

İzzet Kocadağ

Sen gurbeti bilmezsin, yaşamadın hiç gülüm!
Hele bir akşam olsun, gör ki nasıl bir zulüm!
Uzanırsın yatağa, uyku girmez gözüne,
Hasret çöker bağrına, sanırsın gelen ölüm!

Devamını Oku
İzzet Kocadağ

Yürür oynardık hani, raylarda cambaz gibi,
El sallardık yılmadan, gelip geçen trene.
Nihayette çocuktuk, yan yana ikiz gibi,
Gülücükler yollardık, camdan bizi görene.

Kaçıp giderdin bazen, oyundayken aniden,

Devamını Oku
İzzet Kocadağ

Ağlamak yoktu güya, giderken ardın sıra;
Hançer olup kalbime, batsa da her hatıra.

Namerdim demiştim ya, peşin sıra ağlarsam,
Unuturum sanmıştım, yüreğimi dağlarsam.

Devamını Oku
İzzet Kocadağ

Kalmadı bir heyecan, geçen renkli bahardan,
Hiç haber de gelmiyor, giden sevgili yardan.
Demek mevsimi geçti, aşkın, sevdanın gönül,
Bir kuş olup uçarak, gitmek var bu diyardan.

23 Temmuz 1985 – Salı / Ödemiş

Devamını Oku
İzzet Kocadağ

Kapıldım gidiyorum, dönerek bir girdaba,
Kulaç atsam nafile, boşunadır her çaba,
Alnıma yazan yazmış, kader denen yazıyı,
Burda bir şey görmedim, orda ne var acaba?

17 Kasım 1984 – Cumartesi / Ankara

Devamını Oku
İzzet Kocadağ

Affeder miyim sandın bana ettiklerini,
Gün be gün not almışım onların her birini.
Mahşer günü sorulsun, her sayfanın hesabı,
Kapattım artık yeter, gönlümün defterini

10 Şubat 1991 – Pazar / Bilecik / Kuzey Nizamiye Kapısı

Devamını Oku
İzzet Kocadağ

Değişti birer birer, zaman içinde her şey,
Saçlara karlar düştü, kirpik uçlarına çiy.
Bir sen kaldın içimde, değişmeden hep aynı,
Gönül hiç yaşlanmazmış, bunu bil aklına koy.

24 Şubat 1990- Cumartesi / Ödemiş

Devamını Oku
İzzet Kocadağ

Haydi ben âvâreyim, bu saatte sokakta,
Gecenin kör vaktinde, yapayalnız ayakta.
Ya senin ne derdin var? Peşimdesin hep gölgem,
Çare mi var sanırsın, dolaşıp ağlamakta.

22 Temmuz 1986 – Salı / Ödemiş

Devamını Oku
İzzet Kocadağ

İçimde bir korku var, el olacaksın diye,
Açmışken yüreğimde, tez solacaksın diye.
Zaman neyi gösterir, bilmem ki yaban gülüm?
Tükenmekte ümidim, bu bekleyiş bir ölüm.
Zaman hızla akıyor, belirsiz bir ummana,
İçimdeki korkuyu anlatamam ki sana!

Devamını Oku
İzzet Kocadağ

Tatmadım çocukluğu; büyüdüm öksüz, yetim,
Ne bilsin kara gurbet, her gece ağlayan kim?
Yıllar akıp geçiyor, değişen hiç bir şey yok,
Bitmedi hasretliğim, geldi gider gençliğim.

19 Nisan 1983 – Salı / Ödemiş

Devamını Oku