İsmet Zeren Şiirleri - Şair İsmet Zeren

Dutların düştüğü mevsimdi
Pekmez doluydu kovanlar
Kaysıların piştiği
Arıların gülle öpüştüğü
Mevsimdi zaman..
Gülmek kadar dinlenmeye

Ölümüne inanmıyorum
Ölmek bu kadar kolay olmamalı
Bu bir sadistlik değil
Ben can alıcı olamam
Sen düşmanımda değilsin
Oysa ben seni uzun yıllar sonra sevdim

Plakların dönüşüne daldı gözlerim ıslanarak
Tıpkı mazim gibi dönüyorlar yalpalayarak
Hafız Burhan huşuyla makberi okuyordu
Benim gibi aşkını ruhunda saklayarak

Yanlız gözlerim değil kalbimde ağlıyordu

O çizginin bittiği yerdeyim
Bıraktığın yerde durulmuyor
Bekle dediğin
Anda
Kalınmıyor
Gün yine doğuyor

Gelirim yıkılmış benliğimden
Bir avuç kahkahayla
Eteklerinden savruluk yanlızlık
Şuh bir kadına benzeyen kaderin
Cesaret kıvrım kıvrım sırıtır
Guguk kuşlu saatler

Sokaklar ıssızdı,sokaklar sessiz
Bir sıkıntı vardı gökte sebepsiz
Ağlamak istedim ağlayamadım
Seni düşünürken kaldım nefessiz

Sokaklarda aradım hatıraları

Çala kalem yazma sevdanı
Dur düşün maziyi
Sevdiğinin gözlerini
Hatırla
Bakışını
Sözlerini hatırla

Işığında bakışlarının
Buğusunu yakaladım karakışların
Sen mi biliyorsun bir tek sabrını
Yüreğime dokuduğun nakışların
Bu benim çelişkimdi
Yüzsüz...

Zaferler onurdur tarihi taşır
Zaferler tarihe Türkle yaraşır

Zaferler gururdur destana sığmaz
Destanlar güneştir zafersiz doğmaz

Gül kurusu kokuyor hatıralarım
Şu bitmeyen Ağrı Zındanlarında
Sararmış solmuş bir rüya gibi
Senle dolup taşan güzel yıllarım

Gel demiyorum sana hep yanımdasın