Aşk var ya, aşk...
Ateşsiz, dumansız yanmaktır.
Aşk var ya, aşk...
İçin için yanıp kül olmaktır.
Gözün ondan başkasını görmez,
Sus, duymamış olayım,
Ne olur bir daha söyleme.
Canımı fena yakıyor,
Söylediğin o iki kelime.
Sanma ki kendini beğenmişin biriyim,
Oralar bensiz, buralar sensiz
Sana da günah, bana da günah
Yaşanmıyor böyle aşksız sevgisiz
Sensiz geceler olmuyor sabah
Alıp başını gidecek ne vardı
Bir bakışınızla aldınız naçar serimden usumu,
Henüz gözlerinizin tesirindeyken, gülüşleriniz de pusu mu?
Dîdâr-ı Bâğ-ı Îrem, rûh-ı revânım,
Aşk-ı dildâdeyim, ey kaşları kemanım.
Tıpkı kurşunun adres sormadığı gibi,
Aşk da kimseden icazet almaz...
Hiç beklenmedik bir zamanda gelir...
Davetsiz misafir gibi kapıda belirir.
Aşk ansızın gelip kapımı çaldıysa,
Sen, aşkı bir oyun, beni de oyuncak mı sandın?
Evet, dediğini duyar gibiyim!
Tabii, nasıl olsa hevesini aldın!..
Sitem ettiğimi sanma;
Buna biraz da ben izin verdim.
Şaşırma güzelim, bu halim senin eserin…
Yaz ayında kar yağdırdın başıma, “aferin.”
Bir daha sana güvenmek mi? Tövbeler tövbesi!
Allah bir desen inanmam, sana bin yemin!..
Yalandan üzülüyormuş gibi yapma…
Bana sökmez tankın, topun, tüfeğin,
İstersen bir dene, yetiyorsa yüreğin,
Bedelini ağır ödersin benimle didişmenin,
Yaylan bakalım; aşk sevenin, yol gidenin…
Boş laflara ben hep toktum,
Karnımda kelebekler üşüşüyor…
Aklımda sen; içim içime sığmıyor…
Ayaklarım adeta yerden kesiliyor…
Uçuyorum mutluluktan, kanatlarım aşktan!
Seni her görüşte aşık oluyorum…
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!