İsmail Nerimanoğlu Şiirleri - Şair İsmai ...

Kıyamam kıyısında durduğum,
Senin bir teline
Şarkımın iç sesine kulak ver
Dinle
Git/me…

Şimdi gözlerine düştü hecelerim.
İmgeler kıskanır seni
Bilmezsin.
Seni betimlemekten hicap ederim, kıskanırım
Görmezsin!
Göremezsin!

Gözde bir inci tanesi,
sevdaya dair…

Ve her şeyi anlatacak
o iki kelime,
tek bir cümle:

Şair kalemini şakağına götürdü
önce kalem
sonra şiir düştü!
Aslında bunların hepsi bir düştü.

Şair şiirin en tepesine çıktı

Hey şair!
Bir şiir yaz
kadın yanı olsun...
Tüm anılarımı
bakir bir bıçağın ağzına göm!

sessizliğin halâ duruyor bende
giderken bıraktığın
yokluğun
gibi

kan akıyor gözyaşlarımdan

gecenin tenhasında
sen geliyorsun!
-aklımda! diyorum.
...derinliklerine varıyorum
derunumda
kelime arayan kalbim

Bilmiyorum hangi baharımdasın.
Sen dalında gonca,
ben dökülmeye yüz tutmuş meyva.

Neden
Son

özledim
ben haberi olmayan birini
benden.

çalınca yüreğimin kapısı,
aralandı aşkın sofasına,

bir şair “seni seviyorum” demiş
gerek var mıydı, bilmem;
öykü bu ya,
sevmekle başlıyor her şey—
nefret etmek de.