İsmail Nerimanoğlu Şiirleri - Şair İsmai ...

aşkın olur mu dili
sevince konuşuyor gözler
yaşamak ölmek sebebidir
girince hayatıma sen
tiryakisi oluyorum
aşkım

Neyse
denize kara parçası
sen de öyle.

Koynunda
soyunup her gece

Şehre bir film gelir
Ben filmdeki karakter oyuncu

Az çekmez benden
Ölmeyince bitmez bilirim film
Bitsin diye değildir gayretim

ücrasında kendimin
öyle çok şey var ki
konuştuğum

bakmayın sirkteki palyaçonun
mutluluğuna

kelik kokulu bakışların
umut arası otlupeynir
sevdası
ve
s.o.s. verirken
ümitler

çağlayarak
doldurarak
akarken her yerine
acılarım
saat tam da
sıfır biri otuz dokuz geçiyordu

kentler bilirim
öyküsünde ufkunda kaybulunan
hasrete merdiven dayamış
bakışlara bulanmışken deniz

martılar nasibine kanat çırparken

bir gamze
asırların izi var gülüşünde

bir vadi
hangi göz yaşının çukuru ki
ziyaretçisi bir dizi

bitermiş ömür
69 ile başlayıp 96 ile
bir kocakarı deyivermişti
anlıyor insan
koca–karıdan duyunca

ağlamak
bir hüznün belki de bir sevincin melodisi
duygular kaktüs kaktüs
imrenirken çocuklar
her oyuncak bir kavganın hatırası