Aylardan Cemâziyelâhir.
Yıl 1410
takvim yaprağı 23 gösteriyor!
Esmer günler düşer Bakū’ye.
Gönlüm düşer
hatırlamıyorum
kaç sözlük kullandığımı
en irisinden bir
kelimeye ilişir
bakışlarım
Gözlerin diyorsun
Yüreğim ağlıyor ondandır hüznü
Nemi kurumamış
nazarımın
Ötesi Leylâ
Yani sen
Kısa yol hikâyesidir bizimkisi
Kırıkları olmasa gönlün
Ağırlığında yükün
Odunları oda taşırken
Eğrisine tamah niye
özledim
ben haberi olmayan birini
benden
çalınca yüreğimin kapısı
aralandı aşkın sofasına
girince nazarımdan süzülen gözleriyle
bir şair seni seviyorum, demiş
gerek var mıydı, bilemem
öykü bu ya
sevmekle başlıyor herşey
nefret etmek de.
Bilmiyorum hangi baharımdasın
Sen dalında gonca
Ben dökülmeye yüz tutmuş
Meyva
Neden
göçmek kuşlara mahsus değilmiş
öğrendim
sonra
kanadı
mürekkebi dizelerin
görmüyordum çok zamandır
gitmiştin
senden sonra herkes
tin tin tinimini hanım edâlarında
koydum oraya bir mim
sonrasından sonra
Öylece tut ellerimi…
git/me
kal.
Kāl geliyor ama dilim la’l!
Gözlerime bak
an
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!