30 yıl içeride yatmışsındır
ve bir gün zindanın kapıları aralanır
bileklerdeki zincirler çözülür
artık özgürsündür
aydınlık bir koridordan geçersin
tüm o kötü anıları geride bırakıp
yürüyebilir misin
yağmurların damla damla düştüğü
bir mevsim olmalı güllerin solmadığı
dağların ardında bir yerlerde
kardan kefenler giyebilir misin
gözlerimizi kapasak
ve bir başka dünyada uyansak ya
hayat akıp giderken
iki bakış arası zamanı durdursak ya
herkesin baktığı
ama sadece susuzluk çekenlerin görebildiği
bir serap gibi
gözlerime dokunmuyorsa gözlerin
unut gitsin
yorgunuz farkında mısın
sevmeye yetmiyor kalbimiz
yağmurda ağlayan heykeller gibiyiz
yürümeye gelmiyor taştan ayaklarımız
dünyaya bir hırsız gibi gelmiş gibiyiz
seni çok seviyorum, dedi adam
yanılıyorsun, dedi kadın
insan sadece kendini sever
en güzelini bu yüzden ister
ya da en varlıklısı olsun, der
aşkın parası vardır deseler de
usul usul git ey sevgili
unutmak zor olacak seni
bir demet gül ile gelmiştin hani
bir demet aşk ile sunmuştun ahdini
ne çabuk unuttuk o günleri
bir güvercin gibi çırpınır içimde
hani özgürlüğünü versem ellerine
bilmiyor ki mahkum olacağım onun kalbinde
ve bir gün geri döndüğünde
çırpınıyor olacağım bir başka yürekte
rüya…
unutmak mı seni
aynada gördüğüm senken mümkün mü bu
mümkün mü reddetmek gözlerimdeki seni
ben unutmak istiyorum seni
ben suda açan Nilüfer çiçeği
sen göklerin saklı incisi
sen çorak şehirlerin müjdecisi
ben unutmak istiyorum seni
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!