beni yaz beyaz sular üstüne
rüzgarlar esse bile
dalga dalga gitsem de ötelere
sen tükenmez kalemlerle yaz beni
ve de ki, gitmek değil bitmektir ayrılık
beni yaz gitmelere, değil bitmelere
onlar
diğerleri
acıyı insan yüzünde görmeye alışkın olanlar
dişleri bir kez kana battıktan sonra
sonsuzca kanı arzulayan
öldürdükçe yaşayacağını sanan
sen ona de ki
sonsuz büyüklükte bir savaş çıksa bile
sonsuza dek uzasa bile
o savaşta ayaklarını ve gözlerini kaybetse bile
dönecekmiş
senin için mutlaka dönecekmiş
severken neler söylerdi insan
hangi kelimeler dökülürdü dudaklardan
ikimiz de bilirdik
ama hiçbir zaman söyleyemezdik
uzun bir yolculuktan sonra
yolun açık olsun, der dostlar
son sözleri budur
yolun açık olsun
bu bir yolun kapanışıdır aslında
tüm kapıların kapanışı belki de
bir dağ başı yalnızlığının çöküşü
hangi isimle çağırırsan çağır
hepsi de bir
aşk sadece O'nu anlatır
nereye yazarsan yaz
ister bir kağıda ya da istersen suya
kırmışsın kalbini sevginin
bakmıyor hiç yüzüme
uçurumdan düşerken tutunmak istercesine
uzattığım ellerimi, tutmadı, tutmuyor
kırmışsın kalbini sevginin
desem ki bıçakla kestim aşkı
kanayan bu son renk ve bu son yürek
desem ki müzelere kaldırmayacağım bu aşkı
toprağa gömdüğüm bu son resim ve bu son matem
yüreklerde sessizce büyüyen acılar gibi
zamana kök salıyor ölüm çiçeği
bilmez miyim çokça dövecek yüreğimi
bin yıl sürecek bu ölüm merasimi
unutmak en büyük armağanken insana
ben unutmamaya yeminli
keşke’ye…
canıma dokunan her acıda
gözlerime ilişen her yaşta
ayağıma takılan her taşta
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!