İsa Yıldıran Şiirleri - Şair İsa Yıldıran

Ömrün ne kadar olsa, elbet bir gün öleceksin.
Dört kollu tahta ata sen de bineceksin.
Ne kadar güçlü olsan aczini göreceksin.
Mezar denen derin çukura çaresiz gireceksin.

Mezar karanlık çukur, yalnız kalacaksın.

Biz Resul'ün hedefine koşuyoruz,
Sevgisini kalbimizde taşıyoruz.
Ümmet için her engeli aşıyoruz,
Şehadeti şerbet bilen mücahitleriz.

Şehit kanı ile ıslanana bu vatan,

Zenginlik içinde fakire muhtaç,
Karun gibi zengin yoksullar gördüm.
Mükellef sofralarda gözü aç,
Boynu kalın, çok kullar gördüm.

Evinde eşi var gözü fuhuşda,

Geçemedim, ne candan, ne de dünyadan,
Kırk yıl oldu, uyanamadım uykudan,
Kulluk nerede, geçemedim o yardan,
Tatlı geldi dünya, sıkılmadım oyundan.

Yalnızlığımda yine sen varsın loş odamda,

Küfür birbiriyle kıymış nikahı,
Müslüman kanıdır onların tek iştahı,
Yoktur hak, hukuk, insanlıktan siftahı,
Haktır yalnız Müslüman'ın misbahı.

Zulüm kol geziyor bu hayatta,

Nefsime cihad açtım dünyada
Ahiret yurdunu seçtim mümince
Rahatı huzuru attım kenara
Çileyi, zorluğu seçtim mümince.

Ashabın ışığında coştum sel oldum

Velilerin her bir sözü,
Öğüt verip, naz alıyor,
Yüreklerde olur közü,
Kan dökmeden baş alıyor.

Taşlaşmamış gönle tesir,

İman ettin kalbin ile,
İkrar ettin dilin ile,
Her daim ol Resul ile,
Müminsin sen müminsin.

Gonca gül olup açacaksın,

Ne makam ister, ne de para
Rızaya kavuşmaktır tek bir gaye,
Engeller tanımaz düşse de dara,
Çıkmıştır hayat denen bir saye,
Ne güzeldir mümin yürekler.

Yalan sözlerine sakın aldanma,
Akan göz yaşını imandan sanma,
Başında sarığa, cübbeye kanma,
Çıkar için şeyh de olur münafık.

İçi başka dışı başkadır hali,