İsa Yıldıran Şiirleri - Şair İsa Yıldıran

Mazlumun, fakirin umudu sensin,
Gurbet elde sıkılan diş sensin,
Gecekonduda yanan ocak sensin,
İstanbul sen benim kara sevdamsın.

Uzaktan bakana platonik aşksın,

Ezanların her vakit göklere yükseldiği,
Kanın durduğu nifakın tükendiği,
Hakkın omuzlara yeniden yüklendiği,
Bir bahar istiyorum.

Kin ve nefret tohumlarının çürüdüğü,

Bana benim gibi bakan gözlerce,
Bilindiğim kadar iyiyim işte,
Dillerden dökülen güzel sözlerce,
Kırıldığım kadar iyiyim işte...

Bir seher vaktinde ellerim açıp,

Gazze'ye dün gece bombalar yağıyordu,
Almanya-Brezilya ile futbol oynuyordu,
Çarkıfelek yaşlı bir kadın için dönüyordu,
Davullar eşliğinde halaylar çekiliyordu.

Almanya-Brezilya'yı inanılmaz bir skorla yeniyordu,

İman, ahlak hedefin olsun,
Sapıklara kanma arkadaş,
Allah zikrin gönlüne dolsun,
Zikirlerden kaçma arkadaş.

Müminlerden dost ara,

Dünyada yaşadığım bunca işlerin,
Hepsi kaderdendir elimde değil.
Duygumun, aklımın, bunca hislerin,
Hepsi kaderdendir elimde değil.

Anam, babam, köyüm tüm yaşamım,

Adem tek başına yaratılmamış,
Havva olmadan Adem olmazmış,
İnsanlığın büyük hikayesi başlamazmış
Adem bir başına Adam olmazmış

Havva'nın hatırına Adem yedi elmayı,

Allah düşürmesin küffar eline,
Derdi çekilmez biriymiş kafir.
Hayatım döndü zehir seline,
Düşmanlık kanında dolarmış zahir.

Resul'ün sözleri aklımdan bir an çıkmıyor,

Dünya, ahiret yolculuğuna istasyon kapılma yeise
Başına gelir elbet, kalemde yazılan ne ise.
Fayda sağlayamaz dünya bir araya gelse,
Hiçbir kötülük ulaşmaz kalem bildirmediyse.

İSA YILDIRAN

Karun gibi zengin olsan,
Firavun gibi tiran olsan,
Mecnuna Leyla olsan,
Mutlu olamazsın, kalem yazmadıysa.

Büyük bir tahtın olsa,