İsa Yıldıran Şiirleri - Şair İsa Yıldıran

Ne de güzel kurulmuş evren,
Kurgu olur da kuran olmaz mı?
Her işi mucize istersen seyren,
Görülen olur da, gören olmaz mı?

Her nimeti, her varlığı ayetler,

Bıraktın umarsız, ben aynı yerdeyim.
Olmuyor güzelim sensiz olmuyor.
Geceler uykusuz, bak seherdeyim,
Manasız bu hayat, sensiz olmuyor.

Her biri bir derstir, sözlerin senin,

Bir ölüm alıp götürdü beni, sıradan bir ölüm.
Gafletten mi uzuncadır O'na seslenmemiştim.
Durdu hayat, gitti pınar, kurudu gölüm.
Kabir korkusunu böyle hissetmemiştim.

Hayatın ortasına ince çizgi çektiler,

Günün rengi döner akşama durur,
İfil ifil bir yağmur yağmaya durur
Minicik kuşlar ötmeye durur,
Seher vaktinin sevinci başlar.

Acı ile dökülen gözyaşım durur,

Dev aynasında görsen kendini,
Yalakaların sarsa çevreni,
Zulüm azaltmasa neşeni,
Yetim hakkı doyurmasa da nefsini,
Korkudan uyku tutmuyor gözlerini,
Bir avuç toprak örtecek bedenini.

Ahiret yurdunun bileti kesilmiş yolcularıyız hepimiz.
Dünya istasyonunda
Ölüm trenine bineceğimiz saati bekliyoruz
Tren'i engellemek de, geciktirmek de elimizde değil
Mahkumuz, başka seçeneğimiz yok, bineceğiz.

Kah çıkarım yücelerde gezen olurum
Kah inerim derinlerde yüzen olurum.
Kah bilinmezi çözen olurum.
Gezen, yüzen, çözen olurum.

Kah denizlerde dalga olurum.

Ömür kısa, kimineyse çok uzun.
Kulaklar kirişte, bir ses beklenen.
Fanisin göçecen, kurusa tuzun
Hayırlı son, budur gerçek istenen.

Emre uyup verilen sözde duran,

Zalimlere isyan gerek,
Ses kısılmış yanarım.
Korkusuz olmalı yürek,
Adam tırsmış yanarım.

İslam alemi hep elem,

Daha nice durursun ömür geçip gidiyor,
Buza benzer zamanın bak her gün eriyor,
Farkına var artık hayat böyle geçiyor,
Kabir'de melekler sorgu için bekliyor.

Bakıyorum maziye neler yapmışım diye,