İsa Yıldıran Şiirleri - Şair İsa Yıldıran

Sensiz manasız kalır tüm hayallerim,
Beni bir başıma koyma sevgili,
İstemem sensiz olmasın günlerim,
Beni hazanlara koyma sevgili.

Yaşadığım hayat sensiz anlamsız,

Kesilir belki benim de başım,
Aksa da bir ömür gözümden yaşım,
Mezarımda olmasa bir beyaz taşım,
Zulme sessiz kalan koyun değilim.

Bulunsam da ''modern'' denen bir çağda

Tükürmeli belki de kızarmayan suratına
Ortak arıyor belki de soykırım suçuna,
İmanı yok belki de Musa'ya verilen kitaba,
Ecelini arıyor kudurmuş it İsrail.

Çöreklenmiş Ortadoğuya, kabadayıyım diyor.

Gecenin bir yarısı uykudan kalksa,
Soğuk su ile abdest alsa,
Sessizliğin içinde Namaza dursa,
Rabbi kulundan ne ister?
Rabbi kuluna ne söyler?

Kalp eski kalp değil, beden de eski beden,
Her an yeniden yaratılmakta bu ten,
Yaratılış yenilenirken sürekli, ömürdür giden,
Öyleyse dünyaya, bu bağlılık neden?

Gün gün tükendiğini hissettikçe vaktinin,

Akıl nimetini işleten insan,
Zamana, mekana, asra tapar mı?
Hakki bilip iman eyleyen insan,
Para, pula, mala, çula tapar mı

Resul eyledi bizi tek millet,

Etrafım günah çevrili,
Kul diyorsun nasıl olam,
Şeytan oyunları çetrefilli,
Kul diyorsun, nasıl olam?

Şeytan beni azdırmaya,

Ezanlar işittik, namaza durduk,
Mirac'ı secdede bulduk Allah'ım.
İşittik Resulün, buyruğu uyduk,
Bizleri kendine kul eyle Allah'ım.

Vademiz dolunca biter geliriz,

Çağrıya uyup gözüm açınca,
Silkindim yataktan uykum kaçınca,
Anladım hakikat nurla bakınca,
Felah için kulluğu seçtim.

Rükuya vardım belimi eğdim,

Yoktu ismimiz, cismimiz,
Allah bizi var eyledi.
Bilinmezdi kesrimiz,
Yaratıldık kulluk için.

Allah bizi var eyledi,