İrfan Karapınar Şiirleri - Şair İrfan Ka ...

Yeni seherin yeni seferinde insanlar
Kalemler kırılır,yürekler çarpar
Zayıf bir annenin titrek kollarında
Bebekler ağlar,ağlar durur
Zaferin korkusu atar nabızlarda
Alkışlanır dost meclisinde sevginin yüceliği

Ankara’da yağmur iki gün kaldı
Destansı bir güneşe boğulduk sonra
Kentin caddelerinde cıvıl cıvıldı çocuklar
Tüm parklarda sevinç vardı
Kuşlar vardı bahar melodilerini haykıran

Beyaz entarili bir kadın
Kızıl hançerini sapladığında
Koynumda beyaz güller büyüteceğim
Ve daha neler neler söyleyeceğim
Aşk üstüne söylenmemiş

Gözlerinden fışkırmış içindeki kan
Beyninde şafak sancısının izleri
Kaçak düşüncelerinin arkasına sığınmış
İçiyor sonsuzluğu kadehte
İçiyor zehrin o dem sihrini
Rüyalar beliriyor rüyalarında

-Bir sokak çocuğunun gözüyle-

Karanlıklarda ben
Gittikçe büyüyen gözlerimde nem
Yalnızlığıma yürüyorum

Bir oda
Karanlık
Simsiyah her şey
Ve ben
Ve başucumda tüten
Gece

Hoş bakış,kaytan bıyık
Endamı da yerinde
Altın bir zincir elinde
Sallar sallar kırıtır
Ama cep tımtıkır

Bakışların
Ölüm gibi şarkılar kusuyor
Ne geceler,sevmekten yoksun
Ne geceler,sensiz ve yarınsız

Beynimde kahrolmuş dakikalar büyüttüm

Dumanlar,karşı kaldırımlardan üzerime yağan
Başıboş bir karanlıktan çıktım,savaş gibi
Başıboş sokaklarda dolaşıyorum şimdi
Elektrik direkleri geceyi fethetmiş
Boğuk boğuk,suratımı inceliyor arabalar
Çevre yoluna tanıdık kamyoncular dizilmiş

Üstüme soğuk gözyaşları aktı
Sahipsiz aşıkların aşkları aktı
Saçaklarında düşmanca fikirler sallandı
Ben,oyuncağı oldum sarhoşların
Boğazın kanlı sularında ayaklarımı ıslattım
Akşamın kızgın tenine yaslandım