İrfan Karapınar Şiirleri - Şair İrfan Ka ...

Bu geceler seni sayıklamaktan bitkin
Gözlerimde gözlerinin izi var
Duvarlar hayalini resmetti diye
Karanlığı sabahadek bekledim
Ve sislerde gözlerini izledim

Hristiyan misyonerler Afrika zencilerine
Dinî törenlerde “Mesih” yudumlattılar
İncil’in ferah vaatlerini uzattılar
Emperyalizmin bu vahşet kokan kirli emelleriyle
Tükenmez gemiler yığılmıştı Afrika kıyılarına
Zincirlenmiş bakışlar sıralanmıştı

Ama ben,ama yine,buralarda mutsuzum
Ama sen,sen yine uzaklardasın
Sen ben,ben senim artık,bir bütünüz
Kolumdan ayrı gibiyim,uzaklardasın

Korku benim,korku sensin,biziz

Bir dünya ki aslından uzak benden uzaktır
Ne kadar senden gözükse de senden uzaktır

Yorgun bedenlerde bir yokluktur hayat
Öyle bir duruştur ki cana yakın tenden uzaktır

5 Ağustos/bir ikindi vakti
Eskişehir’de nehrin suyunu seyrediyorum
Gelip geçen insanları seyrediyorum

Satıcıların sesleri uğultu halinde
Yaklaşan akşama hazırlanıyor dükkânlar

Sivrilen gözleriyle vahşi vaşaklar vardır
İnsanlar sürünür yırtınan karanlıklarda
Mozartlı giyotinler iner beyin dalgalarına
Artık ne âtidir,ne sevdadır,ne gamdır
Karışır birbirine bambaşka bir dünyada
Tut ki yarım kalıverir bir mutluluktur

Denizde dalgalar,ipek saçların
Öyle ki saldırır rüyalarıma
Ne gözler ki çıldırır,anlatılmaz
Zehirdir,bakılmaz bakışlarına
Hayatımdır,yazılmaz

Yıl 1999
Mevsimlerden ilkbahar
Aksaray’da akıyor zaman
Karadeniz’in hırçın dalgalarına uzanan
Bir dosttu önce
Konuşmakla keyifli

I
Sabah yağmurlarını bir deli yalnızlıkta unuttuk
Sevgilinin gözlerine vurulduk
Masmavi
Bir deniz mayasıydı onlar

Hayaller bazen tatlıdır
Bazen kâbus bırakır
Belki cennet bahçesindesindir
Belki ölüm vadisinde

Yatağımda