İpek Pınar İl Şiirleri - Şair İpek Pınar İl

..bazen yoruluyor insan
güçlü olmaktan
ağlamak istiyor
bir omuzda
sonsuza
uyanamamanın

..unuturum elbet
unuturum
adını her andığımda
hece hece unuturum
gözlerin her aklıma düştüğünde
her gece

..gözlerinden sonra bildiğim en sıcak ülke yüreğin
sensizlik sevgilim öyle soğuk ki
sanki güneş çöle küsmüş
kumlar buz tutmuş
öyle keskin öyle çaresiz bir soğuk
ben bu kışı yüreğinde geçirsem..

..söylenmemiş sözler bırakacağım ardımda
dokunulmamış tenler
gerçekleşmemiş hayaller
duyulmamış dualar belki
bir hoşçakalın ardına saklanamayacak kadar güzel gülüşler bırakacağım ardımda
hatırlandıkça filizlenen

..dibini görmediğim sularda aradım seni
bilmediğim yollarda
sonsuz uçurumlarda
ne boğulmaktan korktum
ne kaybolmaktan
ne de düşmekten

..ben bir adama aşık oldum
gözlerimin içine baktım aynada
adım adım gittiğini gördüm
kapadım gözlerimi
ben bir adama aşık oldum
gözlerimin içine baktım aynada

..bir şiir tutsam içimden
bir şarkı söylesem
bir düş görsem
şiir olsan
şarkı olsan
düşümden kopsan

..kursağımda kaldı dünüm bugünüm bu bayramda hevesim kursağımda
o çok beğendiğim papuçlar vitrinde hala
elim gitmedi o kırmızı elbiseye
almadım alamadım
giyersem beklersem
gelmezsen

..seni sevdiğim kadar yaşasaydım
yaşasaydım inandığım kadar
güvendiğim kadar yaşasaydım
içime attıklarım kadar sevgilim
öldüğüm kadar yaşasaydım
o zaman sur'u üfleyen

..olur ya
belki de bir sabah
güneşten önce
uyanırsın
hani olmaz da
olur ya