İpek Pınar İl Şiirleri - Şair İpek Pınar İl

Yokolmuş bir geleceği
Geçmişe maledip yokolmak.
Silbaştan yaşamak,
Yokmuş gibi ama dorukta,
Hiç bitmemek üzere,
Sonsuza dek,

{İnsan} özgür kalma korkusu yaşarken, özgürlük savaşları vermiştir.
Özgür kalmanın tutsağı olmuştur çoğu kez,
özgürlüğü anlamadan, tanımadan...

Yeniyi koymuştur eskinin yerine;
Yeniyi kabul etmekte o kadar yavaş davranmıştır ki,

O kadar kolay ki sevmek
Zor olan sevda...
Hani yüreğe düşen kor...
Hani şu için için kavuran benliğini
Kanatırcasına öpüşmelerdeki haz hani
Hani birinin sevda türküsü

Yalnızlık,
Belkide en kalabalık saydığın anda vurur sırtından...
Sormadan acımasızca,
İçin için kavururken benliğini,
İsimsiz belki kimliksiz gecelerde ararsın kendini...
Yalnızsındır...

Öylesine sessiz geçtiki zaman
Kaç şehrin güzelliği akıp gitti..
Ağır bir gecenin ardından
Gelişigüzel temizlenmiş bir makyaj gibi
Her yanımda iz bıraktı hayat...
Betonarme duvarlar arasında

Yaşamı sustur gözlerimde
İstediğin an
Yaşat ellerimde,
Gör...

Kaç basamaklıysa say önce yaşamı,

Ne oluyor...
Hayata, insanlara...
Dünyaya...Sana...
Ne oluyor...
Kaçtığımız birşeyler mi var yoksa...
İtiraf etmekten korktuğumuz şeyler mi var...

Gecenin ucunda bir yüzsün...
İçinde yüz yıllık hasretimi giderdiğim…
Uzanıpta dokunamadığım
Dokunsam unutamadığım
Kalabalık bir toplantı salonundaki yalnızlığım
Issız bir adadaki kalabalığım

Unuttukça düşünüyorum seni,
Düşündükçe unutamıyorum...
Hiç yoktan geliyorsun aklıma...
Hiç yoktan seviyorum seni...
Hiç yoktan gözlerin çıkmıyor aklımdan...
Hiç yoktan sen çıkmıyorsun kalbimden...

İçimde fırtınalar koparken gemiler limanıma sığınır benim dalga yoktur denizimde ama kime göre?