İpek Pınar İl Şiirleri - Şair İpek Pınar İl

..acı çeken bir kadın
korkutmasın sizi
çünkü gitmez
gidemez..
ne zaman ki çığlıkları kesilir
alışır acı çekmeye

..sessiz sedasız gidersem eğer bir gün bu şiirden
aynı sükunetle geçtiğimi hatırla o şehirden..

..hayatı bir bavula sığmalı insanın
yaşayabilecek kadar vakti olmalı
zaman ayirabilmeli sevdiklerine
hayallerinden vazgeçecek kadar sevdiyse
yeni hayallere yelken açabilecek cesareti olmalı
inanmalı

..önce sessizce
ağır ağır hece hece
her gece bir cümleye girince
satır satır sevdim seni
gizlice..

..otuz kuşa yol gösteren simurgun kanatlarını bir kelebeğinkine degiştim ben
doğarım sandım her seferinde küllerimden
yandığımla kaldım
kaf dağına kadar ucabilmisken
güneşin gözlerine kandım..

..kalbim sevgilim kalbim en zayıf yerimdi gülüşümden sonra şimdi attığın her düğüm çelikten sert kılıçtan keskin bıçak soksan işlemez kalbime gülüşüm nefesini kessin..

..Günaydın güneşten güzel adam..
bu sabah da doğmadı güneş şehrime
bu sabah da sensiziz anlayacağın
ellerim ve ben bu sabah da sıcaklığından uzakta
gözlerim hala ufukta bir umut yolunu beklemekte
gölgem bile direnmekte senden uzağa düşmesin diye..

..öyle çok şey borçluyum ki sana saymakla bitmez derler ya öyle işte en çok da ne için minnettarım biliyor musun tam da yeniden güvenmeye başlarken hatırlattığın için kendimden başka hiç kimseye güvenmemem gerektiğini attığın her adımla biraz daha sağlamlaştırdım temelimi şimdi yıkılmaz surlar ardına inşa ettiğin benden selam olsun sana güneş bile ardımdan doğuyor artık tüm ihtişamıyla..

..siz bayim hayallerinizden asildiniz mi hiç
yaşama en sıkı tutundugunuz anda umutlarınız çekti mi ipinizi
ya da düşerken uçurumdan aşağıya
güvendiğiniz dağlardan gelen çığ kesti mi son nefesinizi
hayır hayır kanamıyorum
evet kandım lakin kanamıyorum

..kalabalık bir yalnızlıktı bizimkisi
lüzumsuz insanlara peşkeş çekildi umutlarımız
soğuktan değildi nasırlaşan yaralarımız
hepsi vicdan işi
hepsi insan işi..