İpek Pınar İl Şiirleri - Şair İpek Pınar İl

..kalbimin içinde kalbin var
kalbinin içinde kalbim
iç içe oturmuşuz
Gülhanede bu cevizin altında
İstanbul şahidim..

..siyah beyaz filmlerde mutluydu insanlar hayat zindan olsa da hep mutlu sonla biterdi.. günaydınlar vardı o zamanlar selam verirdi herkes birbirine ve iyi geceler derlerdi hani ne yaşanırsa yaşansın bir umut vardı gecenin iyi olması için bir temenni her şeye rağmen iyiyiz der gibi..

..dipsiz kuyulara düştüm sevgilim
sesim yüreğime düğümlendi
soluksuz kaldım
kanadı gözlerim..

..baside indirgenmiş birkaç cümleye sığmayacak kadar büyüktü yalnızlığım
kalabalıklastıkça büyüyordu adeta
paylastikca cogaliyordu
gecelerin bile sindiremediği bir karabasan gibi kaplıyordu her yanı
düşüremediğim belki de dusmesini istemedigim yüzbinlerce maskeyle her an her yerde yüzüme yüzüme çarpıyordu
verilen sözlerin edilen yeminlerin tutulmamis vaatlerin doldurdugu dipsiz bir kutuydu hayat

..bazen ne zaman
ne mesafe
öylece gidiverir
gittiğini bile farketmezsin
ettirmez
buz gibi duvarlar ardında

"Nasılsın" dedi..
..hani uçmaktan başka istediği hiçbir şey olmayan bir kuşun yuvadan ayrılmadan hemen önce iki kanadının da kırık olduğunu fark etmesiyle hissettiği o buruklukla kendini boşluğa bırakmasının ardından gelen hiçlik ve yere çarpmak üzereyken yüzleştiği kaçınılmaz son arası bir yerdeyim nasılım sence..

..devam et...!
ihtiyacım olduğunda olma sen
hiç unutmayacağım
unutamayacağım
izler bırak ruhumda
sessizken nefessizken

..ne güzel şey sevmek seni
dokunmadan hissedebilmek ne güzel
gözlerine bakmadan
ne güzel
ölmek gözlerinde..

..anlamamı bekleme
anlayamam
istemem belki de
anlamam
susarak bulamazdık birbirimizi
inanmam o saçmalıklara

İçimde fırtınalar koparken gemiler limanıma sığınır benim dalga yoktur denizimde ama kime göre?