İpek Pınar İl Şiirleri - Şair İpek Pınar İl

..ve sen sevgilim vaktinden önce açmış portakal çiçeği gibi bir sabah ansızın çıktın karşıma soğuğa inat baharı müjdelercesine..

..ve sözler
dilinden dökülen her kelam
nakış gibi işlemeli karakterini
tutulmayan her söz
göze batan bir düğüm
göz nuru bir kanavice de olabilirsin

..üşüyorum sevgilim
ellerim Üşüyor
gözlerim
yüreğim
senden uzak her yanım üşüyor
yağmur ağlıyor sevgilim

..olmasanda hep ikiye böldüm ben düşlerimi
umutlarımı
lokmamı bile ikiye böldüm
ikiye böldüm yaşadığım her anı
ki birisi hep senin içindi
kızma bana tatmin olamıyorsam

..varlığını sigdiramadigin şehirlere
yokluğundan surlar inşa ettim
yıkılırsa şehir üstüme
bir şiirde belki
yokluğumda
ezilme

..zifiri karanlık oluyordu bazen gündüzler
zift gibi katran gibi
bedenim ezilirken bu ağırlığın altında
ruhum müebbet yiyordu
her an'a bir müebbet
yatarı her güne bir ölüm

..hayal kırıklığı nedir bilir misin?
nasıl yakar insanın canını
tutamayacağın sözler vermeyeceksin mesela
söylemeden düşün en azından bir kez de onun için düşün
nasıl bekler yüreği ağzında içi kıpır kıpır
sonra nasıl hüzne boğulur gecenin karanlığında

..yalnızlığa tutkun bir şiirde rastladım sana
gecesi uzun bir şehirde..

..bitmeyen gecelerimin
kaçırdığın uykularımın
akıttığın göz yaşlarımın hatırına
gel yanıma
gir koynuma
bitsin gece

..müsait misin diye
sorma bana
gel işte
vakitsiz gel
kuşluk vakti
yahut yatsıdan sonra