İlyas Memiş Şiirleri - Şair İlyas Memiş

İlyas Memiş

Ona kavuşan damla sonsuz bir derya bulur,
Onu kaybeden derya bir damlada boğulur.

Mart 2012

Devamını Oku
İlyas Memiş

Öğren öğren dünyada, her milletten ayrı dil;
Kabrin ötesindeki dilden de bir parça bil.

Ağustos 2013

Devamını Oku
İlyas Memiş

Eliftir başı, sonu alfabelerin elif;
Olsa da isimleri, şekilleri muhtelif…

Eylül 2013

Devamını Oku
İlyas Memiş


Bu bulutlar sendendir buharlaşan ey derya.
Bu ırmaklar sendendir dağlar aşan ey derya.

Akarsular, yağmurlar, dalga dalga denizler…
Senin hasretindendir böyle coşan ey derya.

Devamını Oku
İlyas Memiş

Seninle son bulur kış, açılır bahar ey gül;
Seninle çağlar sular, yeşerir dağlar ey gül.

Çiçek açar ovalar, şenlenir bağ bahçeler;
Seninle coşar diller, mest olur nazar ey gül.

Devamını Oku
İlyas Memiş


Aşktır her hakikatin hamurundaki maya,
Aşksız koca kâinat mahkûmdur dağılmaya.

Temmuz 2012

Devamını Oku
İlyas Memiş

Şan, şöhret, mal, mülk, makam; hırs tarlasında mayın…
Dikkat edin, yürürken üzerine basmayın.

Nisan 2012

Devamını Oku
İlyas Memiş

Ne Leyla’dır vuslatı ne de hicranı ruhun;
Nasıl fâniye gönül verir bekaya meftun.

Sevda duymazdı asla güneş varken semada,
Bir karanlık geceye aklı olsaydı Mecnun.

Devamını Oku
İlyas Memiş

Ne daldandır meyveler ne dökülen yapraktan;
Kökü dipsiz göklerde asıl meyve topraktan…

Eylül 2013

Devamını Oku
İlyas Memiş

Gönül aşk sahilinde kabuk tutmaz bir yara.
Kapılmış tuzlu suya, dönüşmüş kumsallara.

Ne güller saçabilmiş rengârenk bahçelerde,
Ne de kavuşabilmiş engin okyanuslara,

Devamını Oku