İlyas Kaplan Şiirleri - Şair İlyas Kaplan

adam edemezler içimdeki enkazı

rüyalar akar gecenin yamacından
kıyısında yüreğime dokunan rüzgarları
kalbimin sağır duvarlarına can suları
bengisular yürütürüm
varlık çökse de vakit tükense de hayat sönse de
yıldızlar ışığını yitirse de, gökler yarılsa da

menekşeler çiçek açtı seyrediyorum seni pencerede
radyoda sevdiğin şarkı
“seni görmem imkansız rüyalarım olmasa”
içimde fırtınalar kopuyor

aşk çok şeymiş

hiçbir şey bilmiyorsun
hiçbir şey…
senden önce
senden sonra ki
bütün hikayeleri

var edilmek bir sürprizdir
kocaman bir sürpriz
hiç ummadığın hediyeler almak gibidir
var olmak
hiç hak etmediğin sofralara

saat 06.45
bugün çaydan vazgeçip güne kahveyle başlamaya karar verdim
ocağa su koydum

güneşli bir sabaha uyanmak ümidiyle
her sabah ilk yaptığım şey

araya zaman girdikten sonra
ankaraya tekrar geldiğinde
ne bıraktığın ankara
aynı kenttir

ne vakit
sabah olacak
hangi vakit olacak gece

ne senden daha parlak
bir ay gördüm

geceyi kaybetmekten korkuyorum
günü uzatıyor olmak
kendini unutmak adına

aşkı
sokakta unuttum
bolca sukut bıraktım
kayıp bu kente ...
amaçsız sevdalardan teşekkül garip hislerimi
saatleri yarım kalan bir hikayeden