İlknur Köknar Şiirleri - Şair İlknur Köknar

sokak kaçkını birliği arıyor selamla taçlanan başı
İlknur Köknar

aşk mı seni özler
yoksa sen mi aşkı özlemlersin...

sevgi yoksunluğunu
kimbilir kaç kez seyir defterinde gizledin!

Devamını Oku
İlknur Köknar

Susuyor musun!
Susuz musun! ..
Kusurlu musun!
Kusur musun! ..
Tutkulu musun!
Tutku musun! ..

Devamını Oku
İlknur Köknar

Ey zehirli sarmaşığı olan dünya
Doğdum Aşk’ı sarmaladın kollarıma
Her nefeste çürüdüm yavaşça
Şimdi yalnızlık söylenir baş ucumda…

Ne sevecek hal kaldı

Devamını Oku
İlknur Köknar

Beni bırak, bırak ki kanatlarım bağlansın
Beni bırak, bırak ki sözlerim terbiyesiz kalsın
Beni bırak, bırak ki yağmur saçımı yıkamasın
Beni bı-rak-ma! …sensiz kanatsız, sözsüz,susuz kalır canım…

05/11/2013-23:44

Devamını Oku
İlknur Köknar

içimde bir şey var
ne olduğunu bulamadığım
bir şey işte
kimin bıraktığını hatırlamadığım...
hıçkırıklarla boğulsam da, açamadığım
oysa;

Devamını Oku
İlknur Köknar

Bir dalgınlık kelepçeledi aşka
Bir sıkımlık can, takıldı oltaya
Neler oluyor hayat sana
Vurdun uyurken sandalıma;
Gölgem bir yana, düşler bir yana
Battık anlaşılan, görücü çıktı anılara!

Devamını Oku
İlknur Köknar

kantlanıp gitmesi kolay, avcıya vurulmakta öyle
ama
insan sıfatı giydirilmiş üstümüze
birliği görmek neden zor, çağdaşlığı yakalayalım derken
kayboluyoruz maddenin içinde...

Devamını Oku
İlknur Köknar

bu günlerde
üşüyor yine içim...
yangınlarda buzula dönüyor hislerim...
dokunuşlar aykırı,
sarılışlar yabancı...

Devamını Oku
İlknur Köknar

Ayrılıklarda biz şairlere gün doğarmış,
Mutluyken yazamazmış insan
Kelimeler arka sokaklarında saklanırmış…
Hele bir ayrılığı içmeye gör
Saklı yerlerinden kelimeler çıkıp
Karşında oynamaya başlarmış!

Devamını Oku
İlknur Köknar

büyüttüğüm fidan, kışın dondu
dalları vardı, kendinden koptu
tutamadım seni, toprağa düşerken
yalnızlık, paslı paltayla vurdu

saymadım gurbetim, kaç yıl oldu

Devamını Oku