Küskün dudaklarımızın fısıldadıklarıydı,
kaybettiğimizde farkına vardıklarımız!
30/08/2013-02:29
hayatının arka bahçesine bakıp, tutuşmuyorsa yüreğin...demek ki aşk ile sarılmamış o sevdim dediklerin!
30/06/2012-00:36
yoldaş asam boşsa eğer
yollarda derviş olmak, karım değil!
gözlerimden yaş akmayınca
güzeli görmek, serap değil!
eğer
aşk avuçlarındaysa koklarsın...
gözlerine değimişse
uzaktan bakarsın...
Anlamsız kaldı sözler
Düşler parçalı
Bir esrik gülüş kaldı
Bir de suskuya dönüşen bir gönül…
Ne yapsam olmuyor
damlasında yaşadığım kirpiklerin
heyecanı ve kederi dondu;
sonu gelmedi gurbetin
özlemli bir buluttu gözlerin…
işte o gözlerin sözleri sustu,
Bir yalnızlığımız var bize yakın olan, eller soğuk dokunuşlar ürpertir kapılar kapanır yüzümüz, o kapının tokmağına asılır. Kaldık öylece bir başımıza damağımıza acı değdi hayat bu olur ya, ah nerde kaldı el ele yürüdüğün dost kucaklar diye sorduruyor derin karanlığımızda…
Bu günler de daha çok yabancılaştık, bir kaçış var içimizde ya kurların dengesizliğiyle meşgul olduk ya da dünya kupasıyla yani kaçışımız dünya dertlerinden oldu kısaca. Ya dört mevsimi yaşadığımız ülkemiz ne halde, evleri soğuk mu yürekler gibi mevsim kayıplarımız bir bir önümüze serilmedi mi! Yoksa beklediğimiz mi var, düzensizliğimiz kırgınlığımızı dünya dertlerimiz halletmesi için. İyi bakın aynanıza sizden başkası olmuyor kurtarıcınız. O içimizdeki yöneticinin canı yanmadı mı, yoran kimdi! Kimlerle uğraşıyoruz haberimiz var mı!
Bu günlerde derdimiz çoğaldı, ekmeğimiz azaldı gülüşlerimiz sızlanma olarak karşımıza çıktı. Üstelik şikayet eder olduk halimizden, küfürlerimiz edebi bozdu biz uyurken…yakınlığımız kadar uzak olduk komşumuza, koptuk çıkarlar girdi araya…ben buradayım siz sayfadasınız birazdan neler olur bilmiyoruz, bildiğimiz ölümle başa çıkamayışımız…
aşkı anlat ustam
onun vurgununu,
sakat bıraktığı duyguları
yüreğe nasıl kırbaç vurduğunu...
denizi nasıl kabartıyordu
bazen son dokunuştur tende yanan...
bazen son duyuştur içinde duyulan...
kalbin var mı yok mu anlamadan...
sen sevgiye alışmadan!
bir hüzün şarkısıdır
meyhane dudaklarında ezbere alınan!
Uzaktır gönlün çeşmesi ortada kaldım
Ben irin aktım, sen kendine dolandın
Uykuyu kendime ilaç sandım
Ağrılar içinde gözlerim, yanıldım!
Sevdaya koşuşum vardı, dizden yara aldım
İlginç bir kalem, dili acıtatlı, mert söylemleri var, şiiri yazar gibi değilde yaşar gibi sanki, Amatör ruh halleri gördüm kendimce, zekası öteleyici sanki, hesap kitap yapmadan laf etmek zor bence, bu yüzden okuyucuları fazla söz edemiyorlar kendisine. Yerini dolduruyor, kesinlikle iyi şair olur. ...