Ne ezgi ne şiir ne bir masaldır
Ne de mutluluktur aşk dediğin şey
O benim benimle olan kavgamdır
Bir levh-i kelamdır aşk dediğin şey
Papatya yaprağı dursun dalında
Mizansen bir fail oldum; her cezaya müstahakım;
Hazmedilmez bu ayrılık, bu sürgün mü benim hakkım!
Af diledi dağlar taşlar, zerrey-i miskal-i bendedir
Şulende yanar dimağlar, zayi olmuş gider aklım,
gel beraber bakalım gökyüzüne
belki yağış getirir yüzündeki bulutlar
gün var mı güneş var mı bilmiyorum
bir kıtlık var içimde
kaydı bütün yıldızlar
***
Bir fırtına kopar dallardan önce.
En narin yaprakla başlar ayrılık
Sükutun azabı sarar maziyi
Titrek dudaklarla başlar ayrılık.
Ürkek bir yürekle geçer sorguya
Bu anlatı tamamen gerçektir. İkibinondukuz yılından yirmiikiyıl önce görev yaptığım Kahramanmaraş’ta hafıza kaydına alınmıştır. Söz konusu tarihte ben kırkikiyaşlarında iken olayın kahramanı altmışküsur yaşlarındaydı. Kahraman dediğimiz; bir avukat arkadaş, ismini kapatıyorum. Necip olarak temsil edilsin, Ayşe ve diğer anlatılanlar tamamen gerçektir.
Çok müşfik, okumayı çok seven, adalete yardımcı olan, duyarlı bir vicdana sahip bir kişinin yaşanmışlığıdır. Edebiyatı çok seven biri, hatta hiç unutmam derdi ki, belki bir gün yazarsın bunu diyerek anlatmıştı.
İşte o gün, bu günmüş meğer. Ben de anlatımını yazıya geçirerek ilanihaye kalmak üzere antolojideki sayfama asıyorum.
Söz konusu güzel insanın ben merkezli anlatımı.
/
Ben ilkokulu köyümde kıt kanaat koşullarda okudum, daha ağır şartlarda orta ve liseyi de Kahramanmaraş’ta bitirdikten sonra hukuk fakültesine girdim, yokluk içinde, yine daha ağır koşullarda söz konusu okulu bitirmek nasip oldu.
baban ŞEHİT yavrum
gitmesi gerek VATANA
yalan söylemeyin babam ölmedi….
***
yalan söylemeyin
çiçekli çikolata alırdı
Bu bayram da gelemedim sana
Bayramdan sonra bayramlaşalım
Bir kibrit çak kınalı mumlara
Bayramdan sonra bayramlaşalım
/
parasız-pulsuz/bedevayım
yaşamadın beni/
belki/bir damla gamze /belki bir o kadar hüzün
belki/dilin ucunda belki de dibinde dizin
parasız-pulsuz/bedevayım/
yaşamadın beni/
Malûl oldu yürekler; aşklar sürüncemede
Küflendi bu şiirler, beni anlamıyorsun…
Dideler nihan olmaz ama kisvesi takmış;
Yok olmanın yolu yok adresi bilmiyorsun
Yasaklanmış ağaçtan bir salkım hayat sarkmış
-
Hasan Turgut
-
Naime Özeren
Tüm YorumlarSizi sarıkaya şiir söleni de tanıma ve şiir kitabınızı okuma fırsatım.oldu çok değerli ve çok kaliteli bir kişilik ve ruha sahipsiniz değerli üstad adıma imzalamış olduğunuz SIR SIZINTISI hala baş ucu kitabım olarak manevi bir degerde ..selammsaygim dualrimla değerli kalem
Bu, muhteşem bir şiir değerli dost.Sır, gizdir. Bir zerresi bile sızsa artık sır olmaktan çıkar. Ama iyi ki sızmış ta dizelere dökülmüş, bizlere kadar ulaşmış.Sanki, ustalar yazarsa işte böyle yazar diyordu şiir, okurlarına.Kutlarım güçlü kaleminizi ve yüreğinizi...Diğer şiirleriniz gibi bu şiiriniz ...