Çiçek çiçek dolaşan, arının bal koyduğu yermiş kovan.
Tırtılın girdiği, kelebek olarak çıktığı, ipekten evmiş koza.
İnsan için arıdan, tırtıldan hisse alınacak yermiş Dünya.
Diyorlar ki, acı çekmeyen olgunlaşamaz
Güneşte çok kalanlardan hisse al gönlüm
Vakitlice kopanlarda çürüme görülmez!
Diyorlar ki, Dünyanın dertleri hiç bitmez
Dünyadan geçenlerden hisse al gönlüm
Her şeyin bir ağırlığı vardır!
Kimisi yumuşak pamukla bir!
Kimisi sert demirle bir tartılır!
Ağır olanı hafif olana tercih eden,
Demirin başına ne getireceğini
Hırsından hesap edemez!
Seni çok seviyorum diyordun,
Dön, gel şu eserine bir bak!
Aşkın derdini, bana bıraktın,
Sefasını çok sürdün, artık sende yan.
İşitmek istemiyorum senden,
Dikenler de bizde güllerde
Sen yeter ki bir yürürüz de
Dikeni görmez olur gönül.
Sarılmak sarmak elimizde
Sen yeter ki sarılmayı iste,
Kalbi ölmüş olanlar uzun yaşasalar da,
Hissiyatta, hayvanlardan farkları vardır!
Hayvanların bilmeden yaptıklarını,
Onlar, bilerek, kötü bir hissiyatla yapar.
Küçücük kuşu, bir avuçluk canı,
Kabına sığdıramadığım yüreğim
Kimden, neden cesaret alarak,
Bir kış günü, dışarıya bırakmış?
Üzüldüm inan çok pişman oldum
Hoca beğenmeyen hatunlar
Kıldığımız Cenaze Namazları
Sadece er kişi niyetine değildi
Tercihleri, Altınyıldız kumaştı!
Kalmamıştı, beyaz çarşafla toprağa verdik.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!