Bu Dünya, üç günlük Dünya be gönül,
Sen Noel ağacı süsleyenlere bakma!
Şeytan ağaçlarımıza dadanmasaydı,
Ademden beri, sürer miydi bu dava?
Benim gönlümü çalmış
Çok sevdiğim bir hırsız
Düşmesin peşine Jandarma
Dönmez bir daha bana.
Çaldıkları onda kalsın,
Sen çal, sen oyna davulcu,
Benim gönlümde matem var.
Aldığın bahşişleri sayadur,
Senin evde bekleyenin var.
Sen çal, sen söyle davulcu,
Onlar, üç beş kişiydiler
Bense her zamanki gibi tek
Onlara bir şey söyle baba
Kırdılar oğlunun kolunu kanadını
Seni yanımda göremeyince
Demir leblebi yedi yüreğim,
Yaşayıp gördüm bağnazlıkları...
Din afyondur diyordu birileri,
Ama, indirmiyordu ellerinden kalaşnikofları!
Sekizinde on sekizlik oldum!
Çok sevdim,
Bak, üzülürsün!
Sevme dediler.
Dinlemedim,
Evlendim,
Seveceksen eğer beni,
Yaramaz bir çocuk gibi sev.
Bana, kırmak, dökmek,
Sana, sevmek yakışsın.
Küçüklerin yüreklerine korkuyu, nefreti büyükler sokarlar.
Baskıyla şiddetle değil, sevgiyle büyüyenler çocuk kalırlar.
Çikolatayı çok seviyordum
Bende bütüm çocuklar gibi
Annem benden hep saklardı
Sanki kendi yiyecekmiş gibi
Bulmama engel olamamıştı,
Ben ele avuca sığmazdım yani
Ağır top mermileri atılır atılmaz,
Korkusu, masum yüzlere düşer.
Okuma yazma bilmeyenlerimiz,
Bir ömürde öğrenileni, bir günde,
Çocuk gözlerine bakıp öğrenir!
Kimse ses çıkarmaz, kıpırdamaz,




Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!