Anladım ki Şiiri - Mehmet Bildir

Anladım ki...

Anladım ki ihanet, sevginin en büyük celladıymış.

Bilir misin,
senin yokluğunda hazan düşmüş topraklara.
Sen, hasretinle kirpiklerime çiy düşürmüşsün sabahın ayazında.
Her yer donmuş,
sular musluklardan akmıyor,
bedenimi saran bir üşüme hissi...
Özlemlerin, kalbimi tarumar etmiş sinsi bir rüzgârda.
Acının bin türlüsünü yaşadım da,
yokluğun kadar acıtan bir düşüncenin peşine
hiç bu kadar saplantılı olmamıştım.

Ben hep dürüstlüğümle ödedim bu hayatın adil olmayan zamanlarını.
Sana olan bütün güvenlerimi bir bir yırtıp,
bana da bir karanlığı çare kıldın.
Uçurum olmuş, sarıldığım her düşüncem.

Sevdana boyun eğmedim.
Ben, Rabbimin bana nasip kıldığı duaya diz çöktüm.
İki kelimemden biri sen iken,
satırlara dökülen her duygunun sahibi sen iken…
Şimdi, sayfalarıma küsen,
kalemimi kıran,
bir maziden başka hiçbir şey değilsin.

Adım adım yürürken farkına vardığım,
bir dağ eteğindeki papatya misali,
boynu bükük bir gelincik misali,
dalından koparılan, çürümeye bırakılan bir gül gibisin.
Tam şuramda...
Şuramda işte...
Sol yanımda,
dikenleri batan,
kanayan bir hüzünden ötesi değilsin.

Unutulan dünleri mi anlatsam,
yoksa gözlerin gözlerime bakarken
kaç sûrette beni kaybettiğini mi?
Velhasıl kelâm,
ben sevgiyi,
zannedilmişlere bir avuç umut olarak görmüşüm.

Anladım ki,
ihanet sevginin en büyük celladıymış.
Ben ölmeyi beklerken…
sen, gelmeden öldürmüşsün beni.

Mehmet Bildir
25.01.2025 – Saat: 20.16