Kimse Bilmedi Neremde Öldüm
Konuşmuyorum artık.
Çünkü sustukça kimse merak etmiyor.
Dilsizliğimle uyum sağladım hayata.
Zaten ağlayan birinin sesini
Kırık kalem
Ben bu hikâyeyi eksik yazmazdım da,
kağıdım büküktü, kalemim kırıktı…
Ve hayat, tam da o günlerde
en çok yazmam gereken yerde
Kırmızı Burnumun Ardındaki Adam”
Bu gece yine güldürdüm herkesi,
Kahkahalar göğe çarptı, ben yere…
Yanaklarımda boya, içimde bir yara,
Perdenin arkasında bana kimse bakmadı bile.
Sana Dokunamadan Yaşamak
Ben seni sevdim...
Bir suskunluğun ortasında,
Konuşmayı unutmuş şehirler gibi...
"Senden Sessizce Uzaklaşırken"
Sevgilim,
Şu an kelimelerden çok daha fazlası içimde kopuyor.
Zamanın akışını bile unuttum,
Susarak Sevdim Seni
Sana uzaktım,
hem çok uzaktım
hem içindeydim en derin gecelerinin.
Bir adım daha atsaydım
Susmak Bile Senken
Ben seni değil,
Senin yokluğunda tamamlanan yarımı sevdim.
Çünkü sen vardın da,
Uçamayanlar
Kanatları kırılmış bir kuşla,
Umudu paramparça olmuş bir insan arasında hiçbir fark yoktur.
İkisi de uçamaz.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!