İbrahim Halil Demir Şiirleri - Şair İbra ...

Ey oğul!
İnsan gibi insan olan zatları
Yüreğinde ağırla!
Tok yatarken açları düşün her daim!
Bilirsin
Her şeye kadir olan Allah,

Ey canan!
Özüm özüne emanet!
Seven etmez ihanet!
Sevilen sevenin gözünde,
Olur en değerli zihnet!

Tapılacak birisi varsa o da kainatı yaratan Allahtır,
Canı gönülden sevilecek birisi varsa o da Resulullahtır,
Bunların aksini yapanların sonları er veye geç hüsrandır,
En hayırlı insan, insanlara en çok faydası dokunandır.

Ne kadar çalışırsan çalış, bitiremezsin dünya işini,

Ey sevgili oğlum,
Bir vasiyetim var sana,
Sakın ha sakın üç maymunu oynama.
Tertemiz berrak su gibi ol, hemen kaynama.
Gez, gör, dolaş, tanış insan gibi insanlarla,
Değersiz basit ateşlerde nazik bedenini yandırma.

Ey sevgili yar,
Sevdamı görme hor ve hakir,
Aşk ve şevkle seven olur zakir.
Yüce mevlanın indinde çok kıymetlidir,
Haline şükredip sabreden fakir.

Ey yar,
Konuş benimle tatlı tatlı!
Kalmasın aramızda gizli saklı.
Sevilen ne yaparsa yapsın!
Olur her daim pür haklı.

Gel! bükük boynumu sevgiyle sıvazla!
Bilirsin aram iyi değil zemheri ve ayazla.
Sevdanın ince hastalığına yakalanan,
Şükredip yetinmeli sevda sofrasında azla!

Toydur,
Sevdiğini yarı yolda koyan toydur,
Her sevdalı için en muhteşem arzu,
Kırk gün kırk gece çalınan toydur.

Dinle!

Yalnızlığımı, sensiz geçen geceler ile paylaştım.
Mecnun misali, bu sevda için, çok çöller aştım.
Yedi veren gül oldum, etrafıma kokular saçtım.
Çok sevdalar gördüm, yalnız senin sevdana bulaştım.

Sevdan hatırı için, aşk zehirini doldur ver çekinmeden içerim.

Hasret nedir ki, yar yokluğunun yanında?
Bunu ancak yaşayan bilir!
Gurbet nedir ki, yar gözlerimin önünde olmadığında!
Bunu ancak yürekten seven gözler bilir!
En acı gurbetler yarin yokluğunda yaşanır!
Sevgi pınarı olur, didelerden sevgi akar!