Seni yansıtır yazdığın,
Özünü sana gösterir...
Sadece dört mısradır diyenleri kınarım,
Onlar ne anlar ki zaten?
Bazen kafam boşalsın diye yazarım,
Yazgıya isyan yakışmaz benliğime,
Kaderin üstünde bir kader vardır derler ya.
Çabalamak, ne için çabalıyoruz?
Para için mi, mal için mi, yoksa mülk için mi?
Hiçbiri desek, Rabbin rızası deyip sussak.
Şiirim, bu yeteneği kim bahşetti bana?
Piir Yunus abdal olmuş,
Ya Allâh deyü deyü.
Bu gönül mandal olmuş,
Hak yoldur deyü deyü.
Nefisten sığınırım rabbime,
Zehirli hançerdir kafi,
Sözlerin zehirdir sahi.
Saplandı hançer gibi,
Çıkmaz, var bir acı hâli.
Çözümü vardır belki,
Zihnim savaş yeri gibi,
Düşünmeden duramıyorum.
Gerçekler ile yüzleşir gibi,
Sanki yere yapışıyorum.
Onlar benden ne anlarlar ki?
Nefsine Zulmetme artık!
Vicdanına koy elini,
Sadece düşün...,
Hakettiler mi?
Anasının taze bebesi;
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!