Heybe si sırtında garip yolcuyum
Nereye kadar ah gidebilirim
Dönüşü olmayan uzun yoldayım
Olur da bir gün dönmeyebilirim
Bir gün ayrılsak ta sakın
Sakın aldatma kalbimi
Muhtaç etme bir zalime
Ağlarsam sil gözlerimi
Belki uzak bir şehir de
Gonca gül takmış saçına
Gülün rengi kan kırmızı
Dedim adın söyler misin
Abe Ay kız roman kızı
Hızma sı var tende güzel
Vakit çok geç artık mutluluk için
Yüreğim çarpardı bir senin için
Ne yapsak olmuyor bitti sevgilim
Ömrümü harcadım yar senin için
Ayrılmalıyız biz ayrılmalıyız
AZİZ İSTANBUL
Bir gün salacak ta kız kulesinde
Bir gün ortaköy de iskelede yim
Şarkılarda sın sen aziz İstanbul
Dün akşam serseri bir sarhoş gibi
Dolaştım İstanbul sokaklarını
Gidecek başka yerim yok sevgilim
Sana geldim ne olur aç kapını
Bırakma katran kokan ellerimi
Bir gün bırakıp gidersen
Tuttuğun o ellerimi
Kırılır kolum kanadım
Susturamam yüreğimi
Gitme desem çok geç artık
Ben böyle değildim bakma halime
Saçıma düşen o akları sorma
Ne ettiysem ah ben kendim ettim
Ne olur sevdiğim derdimi sorma
Duvardaki resmimi söküp atmış sın
Bana dair ne varsa yırtıp yakmış sın
Sırtımdan vursan da düşer mi sandın
Beni bu alem de kim tanımaz ki
Geceler şahidim mey ler yoldaşım
Ben ne çocuklar gördüm
Olmadı hiç babası
Atıldılar çöp diye
Vicdansız dı anası
Utanma sen çocuğum
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!