Seni öyle çok sevdim ki ben
Kimse sevemez benim kadar
Dilimde duamsın sevdiğim
Kalbimdesin mahşere kadar
Malgaç köprüsünün taştan dır yolu
Salkım söğüt örtmüş dere boyunu
Davran efem davran tez mavzerine
Kahpe düşman kurmuş dere de pusu
Demirci de Mehmet derler adına
Hoyrat bir Eylül akşamı
Hoş beş sohbet ederken
Dokun dun sen kalbime
Maria ah Maria
Sonra bir gün dedin ki
Dağlar aşıp geldim yar diyar diyar
Görmedim hiç güzel gözlerin gibi
Yüreğimin şâvkı zöhre yıldızı
Sevmedim hiç güzel yar senin gibi
Ne güzel yaratmış yaradan seni
Sevgilim çok özledim
Neden bırakıp gittin
Yüreğime yakışan
Ah en güzel şey sen din
Sen yoksun hep ağladım
Sanma gittim senden yar yüreğinden
Ruhumu, kalbimi sende bıraktım
Olur da özler sen koku mu bir gün
Teninden öptü ğüm yer de bıraktım
Çocukça bakar dı gözlerim sana
Son bir isteğim var sen den
Ayrılsak ta tut elim den
İncinmesin kalplerimiz
Gitme sakın bu şehir den
Telafisi yok diyordun
Issız bir liman dın yüreğime sen
Kalbinin en güzel köşesindeyken
Dalgalar vurmaz dı kıyılarıma
Şimdi bir kenar da unutuldum mu ben
Ne zaman gönlüme aklıma düşsen
Söz geçiremem sus diyemem ki
Çöreklenir çökersin düşlerime
Yokluğun sevdiğim öldürür beni
Kalbimi delip deşen hançer değil
Sen gidince ağladığım doğrudur
Yokluğun ah yüreğimi kavurur
Ayrılık acısı söyle zormu dur
Hasretin den küle dönen har benim
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!