Cumhuriyet, bağımsızlığın adısın,
Ulusun başında paslanmaz tacısın.
Milletle var olup yaşayacaksın.
Hür dünyaya katılmak, seninde hakkın!
Ulus çoktan hak etti Cumhuriyeti,
Riyakara rağmen, yaşayacaksın Cumhuriyet!
Evlerine vardım kimsin dediler,
Utandım kendimi tanıtamadım.
Sevgiliye zarar gelmesin diye,
Garip yolcuyum dedim, kız babasına!
Bu benim kaderim böyle yazılmış,
Duygusuzun birisine,
Kapıldım gittim eline.
Bende bir insanım hele,
Kendine gel, be hey densiz!
Ben sana bişe demedim,
Yüzyıllardır görülmemiş,
Asrın felaketi dediler.
Hatay, Malatya, Maraş’ı
Antep, Diyarbakır, Urfa’yı
Adana, Adıyaman, Kilisi,
Deprem yıktı, şehirleri!
Deprem ansızın gelir,
Evi barkı dağıtır...
Parçalar aileleri, öldürür hayatları,
Rastlatmasın yaratan depremi insanlara.
Evsiz barksız kalmak zor,
Muhannet, acımasız dünyada.!
Dünya sana şaştım kaldım,
Sırtıma bir şelek sardın.
Beni dertten derde saldın,
Bana karşı kastın neydi?
Bu halime çokca şaştım,
Doğası, havası şifa kaynağı,
Derdi tasayı, senden götürür.
Onun hasretin beni bitirir,
Doğanşehir, güzel şehir özledim seni!
Doğanşehir,Karaterzi köyündeyim,
Oturmuşum kaysı bahçesinde,
Bir sana bakıyorum, bir bana bakıyorum.
Bir seni düşünüyorum, bir kendimi..!
Bu nasıl bir yalnızlık duygusudur,
Allahım diyorum.
Bin dokuz yüz doksan sekiz,
Emekli oldum, işimden.
Yaşamım hiç değişmedi,
Şartlar bana çalış dedi.
İstanbul'da uzun yıllar,
Felek bana nedir kastın garezin,
Sevgili yarimi benden ayırdın!
Yaşayan mevtaya çevirdin beni,
Sana söyleyecek sözüm kalmadı.
Merhamet duygusu kalmamış sende,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!