Baharda çiçek olmak.
Kalpler de duygu olmak.
Bedende sevgi olmak.
Hayatın ta kendisi!
İnsan baharda coşar.
Sana olan tüm sevgimi,
Gösterdim yıllar içinde!
Bir türlü mutlu olmadın,
Çıkıp giderim dünyandan,
Çekip giderim dünyada!
Sevmek ve sevilmek aşk-ı aladır,
Bu hakkı kötüye kullanamazsın!
Çizersin, çiziği can sevgiliye.
Yaptığın acizlik, farkındamısın,
Çizdiğin çiziğin izi silinmez.!
Azığımız çantamızda,
Oniki onüç yaşlarında.
Oğlak kuzu otlatırdık,
Köyümüzün dağlarında.
Köyümüzün sadeliği,
Oy Corona, Corona,
Nerden çıktın yoluma.
Sağlıklı yaşıyordum.
Şimdi ne oldu bana
Açtın kapanmaz yara.
Cumhuriyet, bağımsızlığın adısın,
Ulusun başında paslanmaz tacısın.
Milletle var olup yaşayacaksın.
Hür dünyaya katılmak, seninde hakkın!
Ulus çoktan hak etti Cumhuriyeti,
Riyakara rağmen, yaşayacaksın Cumhuriyet!
Evlerine vardım kimsin dediler,
Utandım kendimi tanıtamadım.
Sevgiliye zarar gelmesin diye,
Garip yolcuyum dedim, kız babasına!
Bu benim kaderim böyle yazılmış,
Duygusuzun birisine,
Kapıldım gittim eline.
Bende bir insanım hele,
Kendine gel, be hey densiz!
Ben sana bişe demedim,
Yüzyıllardır görülmemiş,
Asrın felaketi dediler.
Hatay, Malatya, Maraş’ı
Antep, Diyarbakır, Urfa’yı
Adana, Adıyaman, Kilisi,
Deprem yıktı, şehirleri!
Deprem ansızın gelir,
Evi barkı dağıtır...
Parçalar aileleri, öldürür hayatları,
Rastlatmasın yaratan depremi insanlara.
Evsiz barksız kalmak zor,
Muhannet, acımasız dünyada.!
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!