Yaratmış seni yaradan,
Varlığını bilmen lazım!
Gaflet içinde yüzersin,
İyilik nedir bilmezsin
Üzüntü var türlü türlü,
Kendim gibi bildim seni,
Ben kendimi tanımadım.
Çalkantılı bu dünyada,
İnsanları tanımadım.
Dostluklar yalanmış meğer.
Kendimce hayal kurmuştum.
Beraber oluruz sanmıştım.
Arzum yerini bulmadı.
Beni anlıyor musun bilmem?
Hep kendimi avutmuşum.
Şu depremde nerden geldi,
Yuvamızı viran etti.
Umutları yıkıp gitti.
Gel bak insana ne etti.
Felek bunu neden yaptın,
Yine duygulandı şu garip gönlüm,
Eşim dostum bir teselli vermiyor.
Corona belası, dünyayı sardı,
Yaşamım zorlaştı, kaygı çok arttı.
Virüs insanlığa tebelleş oldu,
Bir nazarla bak insana,
Sende bir insan oğlusun.
Gel millete zulüm etme,
Dünya denen bu alemde!
Büyüklük seni yüceltir,
Erişkin bir insan, kendini bilir,
Toplumun içinde, yerini bilir.
Kendinden olmayana sor, neyi bilir?
Ahlak yoksununa , boştur nasihat!
Kesesi dolmuş beyni boşalmış,
Corona dünyayı sardı,
İşin gücün nerde kaldı?
İnsanlık perişan oldu,
Bu senede böyle oldu.
Yaşamımız bir hoş oldu,
Kendi halimden yaşarken,
Sabahtan bir acı haber!
Oğlum Barış’ı vurmuşlar
Duydum halden hale düştüm.
Allahım günahım neydi,
Milletle oyun oynarsın,
Seçimden seçime hatırlarsın.
Verdiğin sözlere sahip çıkmazsın,
Bu kadar da olmaz beyim!
Bol vaatte bulunursun,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!