Bu nasıl felaket böyle,
Ülkede kıyamet koptu.
Yaşlı, genç, çocuk demedi,
Evini başına yıktı.
Zengin fakir ayırmadı,
Hayatta ki gücüm yaşam kaynağım
Sevgili kızlarım Aydan'la Aysun
Onlar hayatımın odak noktası
Aydan'ım Aysun'um güzel kızlarım
Dünyanın malına tamahım yoktur
Çağın gerisinde kalmış karanlık,
Ondan kurtulmanın yolu okumak.
Tarih boyu şeyhler, şıhlar türemiş,
İnanç kullanılmış toplum sömrülmüş.!
Bilinçli toplumu şıhlar istermi,
Bir zamanlar bende çocuktum
Düşe kalka geldim ergin bu yaşa.
Gençken herkesin sevgilisiydim,
Dostum aynalar da, beni tanımadılar.
Ne zaman büyüdüm geldim bu yaşa,
Baba gibi babaydı,
Babam, mazlum insandı.
Güçsüzlere destekti,
Babam yardım severdi.
Yoksullara tam destek,
Dağı taşı duman sarmış,
Gönlüm aşk oduna yanmış.
Güzelliğin aklım almış,
Sunam bana hayır deme.
Bakışların test eyledi,
Gel beni arama güzel,
Ben artık o ben değilim.
Yıllar beni benden aldı,
Ben artık o ben değilim.
Ömür boyu uzaklarda,
Gönül havai gezersin,
Bastığın yeri bilmezsin.
Güçsüz olanı ezersin!
Allah yarattı demezsin,
Sen kendini ne sanırsın!
Bencillik insanın ruhunda imiş,
Yoksulun halinde anlayan var mı?
Dünya kurulurken böyle kurulmuş,
Varıp da derdimi kime anlatam?
Allahtan çekinen, kuldan utanan,
Hakkına razı olmazsın.
Hep kendine yontarsın.
Kimseye hak tanımazsın,
Bu kadarda, bencil olma.
Hep cebini düşünürsün.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!