Yine bir son bahar...
Veda mevsimi gelmiş her yere...
Bir hüzün buğusu bir yaprak dökümü...
Mevsimini kaybetmiş kuşlar gibi yürekler
Göç mevsimi, serçeler göç etmiş içimden.
Üşüyen serçeyi anım satıyor sessizlik, bulutlar ağladı ağlayacak.
Oysa ne zormuş son bahar...
Şimdi içimde tarifi imkansız bir veda fırtına koptu kopaçak.
Kirpiklerimde asılı kalmış bir damla intihar etti edecek.
Nazlı bir hıçkırık sessiz bir veda bu yorgun son bahara
İçimdeki mevsimsiz göçler niye..?
SuZi
Kayıt Tarihi : 4.1.2024 17:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!