Hüseyin Erdinc Şiirleri - Şair Hüseyin E ...

Hüseyin Erdinc

Seni tanımadan önce, ciğerlerimle nefes alıyorum sanıyordum.

Nefes dediğim şey,
sıradan bir alışkanlıktı o vakit.
Havanın göğsüme girişi,
çıkışı,

Devamını Oku
Hüseyin Erdinc

Seni tanımadan önce, ciğerlerimle nefes alıyorum sanıyordum.

Rüzgâr esiyordu, ama yüzüme değmiyordu,
güneş doğuyordu, ama içimi ısıtmıyordu,
şehir kalabalıktı, ama ben yalnızlığımın içinde
yankılanan bir boşluk gibi susuyordum.

Devamını Oku
Hüseyin Erdinc

“Sensiz Olmuyor” (Düet)

Adam:
Sensiz olmuyor…
Gözlerim seni arıyor her köşede, her nefesimde varlığını hissetmek istiyorum ama yoksun.
Ellerim boş, sessizlik dolu…

Devamını Oku
Hüseyin Erdinc

Serzeniş

Ne çok sustum, biliyor musun?
Söylesem kalbim eksilecekti,
susmasam sen.

Devamını Oku
Hüseyin Erdinc

Sesimle Nefesine Dokunacak Sokak Arası”

Bir şehrin gürültüsü vardı önce,
korna sesleri, telaşlı adımlar,
boğazına düğümlenen bir sabırsızlık…
Sonra birden,

Devamını Oku
Hüseyin Erdinc

Sessiz Yangın”

Boynuna dokundum, dünya eridi,
Gölge gibi sindim geceye, tenine.
Bir öpüş yetti, her şey sustu,
Alev alev yandım sessizliğinde.

Devamını Oku
Hüseyin Erdinc

Sevgilim Fethiye

Ben, taşların hafızasından doğmuş bir yolcuyum; zamanın tozunu saçlarına bulaştırmış, rüzgârla konuşmayı öğrenmiş, denizin aynasında kendi yüzünü kaybetmiş bir kulum. Yüzyılların suskunluğundan çıktım, tanrıların gölgelerinden yürüdüm, ama kalbimin sesi senden önce hiçbir yerde yankılanmadı. Fethiye’nin kıyısına vardığımda, deniz bana adını fısıldadı; dağlar gölgesini sundu, taşlar bana yol gösterdi. Ben bir mitin içinden yürüyerek çıktım, ama bu destanın adı sen oldun.

Telmessos’un tiyatrosuna vardım. Taş basamaklar göğe açılmış bir dua gibi yükseliyordu. Bin yıllık sessizlik orada hüküm sürüyordu; kralların sesi susmuş, tanrıların yankısı taşlara gömülmüştü. Ama senin gülüşünle o sessizlik uyandı. Taşlar dile geldi, her boş basamak adını söyledi. Ben, antik dünyanın gölgeleri arasında değil, senin gözlerinde geleceği buldum.

Devamını Oku
Hüseyin Erdinc



Sevgili'ye Elveda

Gidişinle sustu evim,
pencerelerime asılı kalan ışık bile soldu.

Devamını Oku
Hüseyin Erdinc

Şiir

Bir sabah uyandım,
gökyüzü yanık bir menekşe gibi çırpınıyordu ufukta.
Sokak lambalarının ışığı hâlâ solgun bir mum gibi yanıyordu,
ve rüzgâr, geceden kalma bir sır taşıyordu pencereme.

Devamını Oku
Hüseyin Erdinc

Siir ciddi meseledir canım ya!

Herkes oyun oynar, ama senin derdin gerçek,
Kelimeler havada uçar, yelken açar,
Ama her anlamı derinleştirecek bir deniz bekler.
Bir şiir, bir bakış, bir anın ruhu,

Devamını Oku