Bir derdin dermanı kırk kişide mi?
Arayıp bulmaya dermanım yetmez.
Kimi boğazımı, kimi midemi,
Kimi vurur iğne, her yanım tutmaz.
Kan'a gen'e bakıp hüküm verirler,
Hayranım şu ABD ye(!)
Barış verdi çok ülkeye.
Buna misal göster dersen;
Vietnamdan ta Koreye.
Has demokrasi Irakta,
İnsan-ı kamilin sözü hikmettir,
Keramet etmeyi iş mi edinir?
İnandığı hak'ka işi hizmetdir,
Haktan gayrı akla düş mü edinir?
Bilimsel gerçeğe dönüktür yüzü,
Güzelliğin şöyle dursun,
Aşk'a kalbin yar mı senin?
Sevecekler önce sorsun,
Kalbinde aşk var mı senin?
Gönül ehli varıp niyaz''a dursa,
Kendine isterse makbul olur mu?
Yalvarıp yakar''ın ihlası yoksa,
Dildeki feryadı kabul olur mu?
Cümle alem inler zulüm içinde,
Basit bir şairin derin sözünden,
Kırk alim birleşip mana bulsunlar,
Bir kez okumakla şöyle yüzünden,
Bulunca nükteyi, dona kalsınlar.
İşlenmemiş elmas çok değer etmez,
Baktın neşen yok yerinde,
Bul bir kadın, çal bir tokat.
Madem sorun çok derinde,
Bir tokattan daha çok at(!)
Kadınların derdi bitmez,
Vermek erdem almak züldür,
Hem, istersen alamazsın.
Dilenen zilletli kuldur,
Sonra makbul olamazsın.
Yardım değil çözüm ara,
Hele ne oluyor, bakın ha bize?
Nice çelik kalbi korku bürümüş.
Birçok koç yiğitler gelirken dize,
Kore den gaziler kalkmış yürümüş.
Artık vatan için kimler döğüşür?
Öyle bir alemde yaşıyoruz ki,
Aşağılı yukarılı, sağlı sollu.
Öyle de güzel rol yapıyoruz ki,
Sanırsın ki Turhallı hep bir hallı.
Özünde haslık yok, din içinde din,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!