Hümeyra Gün Şiirleri - Şair Hümeyra Gün

Baktım sırları dökülmüş aynaya.
El yordamıyla taradım saçlarımı.
Döküldü ölü kuşlar,
döküldü eteğime tel, tel.
Resmi geçide durdu
ağlamaklı, sarı benizli kadınlar.

Selam sana bebeğim !
Hoş geldin yoksulluğa
Bak ağlamaya başladın hemen
Karnın mı acıktı..?
Asıl ananın kuru memesine...

Hüzünleri yükleyin rüzgarlara
savrulsun dağlara taşlara.
Göz yaşlarını yükleyin bulutlara
yağsın ovalara,ormanlara...
Hiç kimse ağlamasın.
Kinleri yükleyin

Bir yaz daha geçip gitti.
Heybede kaç yaz saklı bilinmez.
Eylül serin eliyle siliyor yüzümü.
Rüzgar yavaştan yaramazlık ediyor.

Kırlangıçlar gideli de epeyce oluyor..

İsterdim ki,kalemim hep güzeli yazsın
Mesela bülbülün güle aşkını...
Yarım kalmış bir sevdanın kalp ağrısını.
Yağmura tutulmanın /gökyüzününe kapılmanın
keyfini yazsın,hem de uzun uzun.

Koku deyince aklımıza hep kötü kokular geliyor...Yanık kokusu, elma kokusuna sinmiş ölüm kokusu,boynuna kadar pisliğe batmış kötü kalplerin kokusu...Kan kokusu...
Ama bu kokulara haksızlık...Öyle kokular vardır ki,haklı kazançlar uğruna akıtılan ter kokusu, bizi geçmiş günlerin güzelliğine götüren reçel kokusu,bağ bozumunda kaynatılan pekmez kokusu, ekşi narın, ekşiye dönüş kokusu,tarhana kokusu şifacı bir el olur, alır götürür çocukluğumuza, merhem olur yaralarımıza..

Kaç gündür midem ağrıyor üzüntüden...Bahçeden nane topladım çay yapmak için. Okur yazarken yanımda bir tabak nane duruyordu,kokusu burnuma gelince, küçük bir kız oldum yeniden.Babamın okumam için üstünde titerediği küçük kızı.
Bağ bahçe işine yardım edeyim dediğimde, 'git sen ağacın gölgesine otur kitabını oku, işi bana bırak 'derdi babam.
Bağ evimizin etrafında yarpuzlar vardı, mis gibi kokan...Nane kokusuyla özdeşleşti bu sabah...

'Su gibi aziz ol ' derdi ninem.
Anlamazdım çocuk kalbimle,
Ne der bu ninem?
'Su 'işte! İçerdim kana kana..

Yıllar geçip gitti/Düştü gümüş yıldızlar

Öyle çok şeyde yok gözüm.
Dikensiz gül bahçeleri
verme istemem...
Önüme taşsız yollar da serme.
Bilirsin alışkın değilim rahata...
Ben ararım seni yanı başımda.

Her gün
başak misali
yere seriliyor insanlar.
Yok olup gidiyor hayatlar.
Tüten ocaklar sönüyor.
Hem de insan eliyle.

ne zaman gökyüzünde,
ağıp gitse bir bulut
senden ayrı kalmışlık
düğümlenir boğazıma
bulut olasım gelir /senin göğünde