Hümeyra Gün Şiirleri - Şair Hümeyra Gün

Bu gün derste öğretmen
sağlıklı olmak için,
et ye,süt iç der.
Düşünmeden kuru ekmek yiyeni.
Tereyağı,yumurta....
sayar da sayar.

Sivas elinde attılar
Metin'i,Behçet'i,Hasret'i
harlı ateşlere....
Güya günahkarlara ceza kestiler...!
Kin adına,din adına.
Kendilerini ilk taşı atacak,

Dostumdun sen.

Tüyden hafif eli hep omzumda,
Ağırlığıyla ezmeyen, varlığını bildiğim.
Yağmurlu günlerin gözyaşlarını toplayan
Kararmış göklere yedi renkli kuşaklar çizen

çocukluğumdan beri
hep yanı başımdasın gökyüzüm.
anamın masallarıyla başladı
biliyorsun bu güzel sevda.
gökyüzüm, yıkarsın yüreğimi
her sabah yeni baştan...

Bir gün daralırsa yüreğin
Boğazına yapışırsa bir el.
Kanat çırpan kuşları düşün.
Düşün masmavi gökyüzünü...
Yeniden umutla dolsun yüreğin.
Sürgün versin içindeki

Bazen bir hüzün gelir yalar yüreğini
Tıpkı dalgaların kıyılara ulaşması gibi..
Öylesine iyi gelir ki o hüzün...
Hiç geçmesin, hep kalsın dersin...
*
Sen hüzünlüysen sanki hafifler

Bir bebek doğdu.
Süslendi yatağı
günler önceden.
Giysileri hazırlandı
Bilmem ne bebeden.
Bir bebek doğdu.

Çocukluğumdan bu yana
umuttu sabahlar bana.
Başlayan yeni günle
güçlenirdim baştan ayağa.
Cebimde bembeyaz umutlar,
yol alırdım yeniye..

Bir yaz geçti üstümüzden
Yaz mı, kış mı bilemedik.
Eksildi ananın kucağından oğul.
Eksildi çocuğun dilinden baba.

Eksildi dudaktan ortak türküler,

Görünmez duvarlar örülmüş
Dört bir yanımıza.
Gri,ruhsuz, soğuk.
Açıyoruz kollarımızı iki yana.
Duvarlara değiyor parmaklarımız.