Hülya Sevinç Şiirleri - Şair Hülya Sevinç

Rüzgarlarda savrulan bir dal gibi uçuşmak
Sonu belli değildir şans işidir yaşamak
Hayallere tutunup sürekli çabalamak
Hem güzel hem zor şeydir acemice yaşamak.

Bilgi sonsuz, herkes bilir, hep yarım yamalak

İlk insan oluştu su ve çamurdan,
Kuvvet de ekledi ona yaradan,
Dünyaya gönderdi daha sonradan,
"Adem" oldu dünyadaki ilk adam.

Güçsüzleri korumaktı görevi,

Böyle gelmiş böyle gider,
Bozuk düzen hüküm sürer,
Herkes, hem şikâyet eder,
Aldatır yine de İnsan.

Hırslarına yenik düşer,

Dünya, bir değirmen gibi
Durmaz, öğütür her şeyi,
İnsanda buğday tanesi,
Ezilmeye alışırsın.

Çocukken kötü değiller,

Resim ya da yazıyı,
Şiiri ve romanı
Anlamayı isteriz
Anlamadan sevmeyiz

Sözü anlamalı ki!

Dünyaya bir gün geliriz,
Başka bir gün de gideriz,
Sorsalar bunu bilmeyiz,
Yaşamanın anlamı ne?

Mücadele kaderimiz

Konuşuyor çok gereksiz
Yaşamaya da isteksiz
İnsan bazen iradesiz
Bir şeyler söyler sebepsiz

Ne söylüyor belli değil

Kendimi bildiğimde, bir sen vardın çevremde,
Dünya korkunç göründü, küçücük penceremde,
Tutunacak dost eli tutmak istediğimde,
Hep yalnız bıraktın, elimi tutmadın anne.

Herkese kucak açtın, bir beni istemedin,

Ormandaki bir aslan, ceylanla karşılaşır
Korkutmamak için de önce bir selamlaşır.
Der:"Hey! ne güzel şeysin, gel arkadaş olalım,
Ormanın her yerini birlikte dolaşalım"

Elimde defterim, kalem ve silgi,
Hayat ne getirir belli değildi,
Kaderim iyi yazılmamış belli,
Yazıları kader yazdı, ben sildim.

Sayfalarda kötü izler kalsa da,