Hülya Sevinç Şiirleri - Şair Hülya Sevinç

İpekten bir halı gibi evren ortaya serildi
Üstünde değirmen gibi dönen bir dünya belirdi
Ay, olmazsa olmazıydı göğsünü hep siper etti
Şartlar hazır olunca da canlı hayatı getirdi

Dünya, önce bütün iken yedi kıta'ya ayrıldı

Yıllar kurak geçmişse kar, yağmur gecikmişse
Hasat memnun etmemiş, kıtlık kapıda ise
Halkın meclisleri de fedakarlık isterse
Tanrılara jestlerle çözülürdü hadise!

Kaz gelecek yerden tavuğu esirgemezse

Kendi seçtiği yolda yürümeli insan,
Başkasının isteğini yaparsa zordan,
Mutlu edemiyorsa bulunduğu mekân,
Hayatı olur; ıssız, karanlık bir zindan.

Özgürce, arzuyla yapılmamışsa eğer,

Kelebeğin desenini beğenmek,
Bir şarkıyı dinlerken keyiflenmek,
İnsanı hayata bağlayan demek,
Yeryüzünde en güzel şeydir sevmek.

Kuşun kanat çırpışını izlemek,

Bir sabah kalktığımda güneş doğmasa
Fırtınalar da kopsa tufanlar olsa
En kötü hastalıklar beni de bulsa
Bir önemi yok umurumda değil dünya

İnsanlar beni sevse ya da sevmese

Karşılık beklemeden gülümseyen bir çift göz
Can yakmak amacıyla söylenen kötü bir söz
Tanıdığın insanın içindeki iyi öz
Uzun yıllar geçse bile asla unutulmaz

Ne derin iz bırakan, acıtan dil yarası

Hayatına girenler,
Hepsi bir şeyler bekler,
Bırakır derin izler,
Varmış gibi insanlar.

Ömür denilen yolda,

Dünyanın derdi bitmez belalar hep sırada
Savaşlar, felaketler eksik olmaz burada
Depremler yıkıp geçti, sel götürdü kimini
Bunlar yetmezmiş gibi bir de virüs belirdi.

Dünya, virüse karşı birçok tedbirler aldı

Işıl ışıl gözleri
Baldan tatlı sözleri
Melek gibidir yüzü
Oysa şeytan yalancı

Dünyanın merkezinde

Ne çok sevmişsin hiç anlamadım seni
Yok böylesi Kerem’le Aslı dan beri
Peşimdesin, bir ömür bildim bileli
Takıntılı âşık gibi yalnızlığım.

Ahın mı tuttu, neden bitmez kederler?