Hülya Sevinç Şiirleri - Şair Hülya Sevinç

Çocuk büyümek ister bunu da hüner sanır
Ne yapıyorsa da büyükleri örnek alır
Hep anne babasını dinlemek zorundadır
Onun özgürlüğü de bu yüzden kısıtlıdır

İnsan çocukluğunda sanki esir gibidir

Neşeli başlamıştı hayat filmim,
İlk zamanlar ben de gülüp eğlendim,
Önceleri hayalleri severdim,
Düşlerden vazgeçtim filmin sonunda.

An gibi geçiverdi ilk yıllarım,

Konar göçer göçmen kuşum,
Hep başka yerlere uçtum,
Malzememdi çalı çırpı,
Göçer göçmez yuva yaptım.

Gökyüzünde çok özgürdüm,

Adalet arayanlar
Mahkemelere koşar
Onları hep yargılar
Hakim verir son karar

Yalan ifadelerle

Başındadır takkesi
Sırtındadır küfesi
Kesilse de nefesi
Taşır yükünü hamal

Yükler çeşit çeşittir

Hapishane bir garip mekan
Ağlamak burada sıradan
Bayramlarsa daha da beter
Burada hiç geçmiyor zaman

Telefonların önü kuyruk

Hapishaneye girişte
Verilir eline liste
Çıplak soyulur herkeste
Çanta aranır aheste

Suçu nedir bakılmadan

İsyan etsem yaratana,
Kızsam bile ona buna,
Başımı vursam duvara,
Çare değil sen hatasın.

Artık sözün bir hükmü yok,

Bilmem nasıl başlamış
Bir gün elbet bitecek
İyi kötü yaşanmış
Hayat sona erecek

Eğrisi doğrusuyla,

Tabiatta canlanır,
Gözünü burda açar,
Meyve olur tatlanır,
Ortam buna uygundur.

Kimi fazla gelişir,