Hülya Sevinç Şiirleri - Şair Hülya Sevinç

Bundan çok yıllar önce,
Düşmüştü yeryüzüne,
Yiyip, içip gezmekti,
Onun için mesele.

Her şey onun hakkıydı,

Kimi zengindi, fakirdi kimi,
Kimi akıllı, deliydi kimi,
Şartlar dünyada eşit değildi,
Bir tek ortak yanımız, insanız.

Kimi kraldı, ülke yönetti,

Habil ve Kabil'le başladı sorun
Dünya hayatını sanmıştı oyun
Kimi kardeşiydi kimi de torun,
Herkesi ezmekte görmezdi sorun

Tanrı üflemişken daha ruhundan

Kim haklıydı kim haksız
Bir bilmeceden farksız
Yasalara uydurup
Aklanıyordu hırsız

Haksız kazanç peşinde

Yaşayamaz demişlerdi ona,
Geç yürüyüp geç konuştu o da,
Herkese inat yaşadı sonra,
Hep inatçıydı İbraam aga.

Ailesinde karar verdiler,

Ellerin diline düşmek ne acı!
Çoğunluğun fenalıktı amacı
Acımadan ekmişlerdi tohumu
Yeşerdi kök saldı yalan ağacı

Kulaktan kulağa fitne dolaşır

Dünya ona dar geldi Marsa bile ulaştı
Her iş için bir alet, bir makine yarattı
Uçmayı istiyordu tek eksiği kanattı,
Kanatlanıp uçtu sanki kuş misali insan.

Yılmadı, yorulmadı her şeyi baştan yaptı

Yürüdüm büyük caddelerinde; yine eskisi gibi,
Bazı şeyler yerli yerinde hiç değişmemişti sanki,
Eski camilerin, tramvay, sarayların, kız kulesi...
Seneler önce bazen gittiğim; tatlıcı, hamburgerci...

Kalıcı olsa da kimi; misafirindi diğerleri,

Olmazsa olmazıydı dünyanın,
Nesiller kadınlardan doğarken,
Oysa ilk kadın Havva oluştu,
Adem'in kaburga kemiğinden!

Erkeğe yardım için gelmişti,

Ozanın sazı kalır
Tüfeğin pası kalır
Sözler kıymetli ama
Söz uçar yazı kalır

En iyi dosttur kalem