Hülya Sevinç Şiirleri - Şair Hülya Sevinç

Kalabalık içinde yalnız hissediyorsan
Derdini anlatacak kimse bulamıyorsan
Her sorunu her zaman hep kendin çözüyorsan
Maalesef bu dünyada yalnızsındır kardeşim!

Elimde defterim, kalem ve silgi,
Hayat ne getirir belli değildi,
Kaderim iyi yazılmamış belli,
Yazıları kader yazdı, ben sildim.

Sayfalarda kötü izler kalsa da,

Haklar çok çeşitlidir; yaşam, miras, emek hakkı…
Haklarını arayan mı şükür eden mi haklı?
Önce şükür sonra da tanrıya şikâyet faslı,
Hak yiyenle mağdur ara sıra olur davalı.

Uçuk kaçık, sevimli
Sandı, her şey benimdi,
Kanatlandı göklere,
Sevindikçe sevindi.

Karamsarlık bilmezdi,

Dünya gezegeninde oluştu bir anda canlı,
Buna bir sebep aradı düşünen insan aklı,
Kimisi tesadüf dedi kimi tanrı icadı,
Ne kadar düşünse de sınırlıydı insan aklı!

Milyon çeşit canlı türü birbirlerinden farklı,

Sefil görünen biri ,
Üstü başından belli,
Eskiden yokluk çekmiş,
Cebine gitmezdi eli.

Parayı buldu sonra,

Sevilmeyi isterdi,
Günler geçip giderdi,
Üç kuruşu bulunca,
Gönlü huzura erdi.

Etrafına doluştu,

Su üstünde yüzen gemi
Rotasını çizmiş belli
Bir gün bir fırtına geldi
Şart olmuştu dibe vurmak.

Arada batmak gerekir

Herkes dost ister de çevrensinde,
Gül, eğlen, neşelen üzülsen de,
Herkesin derdi yeter kendine,
Her zaman güler yüz beklerdi dost.

Ateş yakarmış düştüğü yeri,

Yazıların tanıttı, öyle tanıdım seni,
Satırların içtendi, masum bir çocuk gibi,
Birileri incitmiş; bu, sözlerinden belli,
Sanma ki duyan olmaz, duyanlar da var seni.

Bir gün isyan etmişsin, ertesi gün tevekkül,